Maandelijks archief: februari 2013

Spring is in the air!… Euh, toch bijna…

Geplaatst door Patricia Dale in Dag in, dag uit en getagd met

Donderdagmiddag komt het vrouwtje naar huis met de boekentas. Ha! Dan kunnen we naar de speelwei!
Oh… 😦 Er zijn geen vriendjes… Dan zullen we maar wat snuffelen en naar een takje springen! Ja, ik heb het!

Kita, niet doen, dat zijn de eerste wilgenkatjes. De lente komt!

Wie komt? Wie is de Lente? Katjes? De katten bij de logeermevrouw zien er wel anders uit… Die hangen niet in een boom! Wat zegt ze toch allemaal, het vrouwtje? Nu ja, ze plikplokt maar! Ze zegt dat deze plaatjes voor een speciale fan zijn, in een ver snow snow snow-land. 😉 Wel, ik loop verder!

Kijk daar! Wie komt daar in de wei? Is dat Lente? Dan ga ik spelen…

Neen, gekke Kita, dat is Bo! Lopen maar!! 🙂

 

Logeren?… Vermoeiend, vermoeiend!!!

Geplaatst door Patricia Dale in Dag in, dag uit en getagd met

Zo, ik ben weer thuis en ga direct mijn bedje in! Honden, honden, wat een leute… maar nu ben ik doodmoe!

Hoe dat zo allemaal komt? Ik zal het eens uitleggen. Het baasje en het vrouwtje moesten vandaag allebei de hele lange dag buitenshuis werken. De baasjes zijn heel slim (en heel lief!) en ze weten dat wij, mijn opa Lennox en ik, dan niet alleen thuis kunnen blijven. Opa is niet zo’n probleem naar ’t schijnt, ik ben het probleem, zegt mijn vrouwtje. 😦 Maar opa Lennox vindt het ook niet leuk, zo lang zonder de baasjes!

En hoera, hoera! Wij mochten al van gisteravond naar de logeermevrouw! Dat is een groot feest: ik vind het daar heel leuk! En weet je nu nog wat? Er was nog een hondenvriendinnetje! Jess!
Jess en ik hebben de hele tijd gespeeld! Gisteravond tot middernacht! Vanmorgen waren we om vijf uur al weer wakker van een geluid buiten! En dus had de logeermevrouw ook niet veel geslapen. We zijn naar de grote wei geweest, naar de kleine wei en verder hebben we de hele dag gespeeld, Jess en ik. Nu ben ik echt hondsmoe… Jess ook, denk ik. 😉 En opa Lennox zeker, die moest de hele tijd opletten natuurlijk.

Het vrouwtje heeft mijn nieuwe vriendinnetje geplikplokt, al wilden we niet stil zitten… 😉

Oh,  het is zoooooooooooooooooooo leuk bij de logeermevrouw! Vrouwtje, wanneer mag ik weer? 😉

Yihaa!!!… Weer sneeuw!

Geplaatst door Patricia Dale in Dag in, dag uit en getagd met

Yes, we gaan naar de speelwei! Gitte is er, wij zijn goeie vriendinnen ook al is Gitte een echte judo-fan! Ze rust niet voor ze me gevloerd heeft met een ippon, pfff, wit spul of slijk of regen… Ippon, altijd! Ik ben niet zo’n fan van gevechtssport en ga dus elke keer maar gauw liggen… 😉  Als ’t weer geregeld is, dan kunnen we lopen en snuffen en spelen. 😉

Het witte goedje is er weer… hoe noemt het vrouwtje dat? Sneeuw! Ook al valt het witte spul nog uit de lucht, het vrouwtje probeert toch te plikplokken en te filmen… een beetje maar!

Kijk daar! Is die grote tak nieuw? Dat bestuderen we even, kom Gitte!

 

Uit de weg!… Oude knoken laten zich uitdagen!

Geplaatst door Patricia Dale in Dag in, dag uit en getagd met ,

Yes, yes… het vrouwtje gaat vandaag weer mee naar de speelwei! Opa Lennox en het baasje ook: het is wel ijzig koud, amaai! Oostenwind! Het heeft flink gevroren, alles is keihard! Het water is hard… Niet te drinken zo… pot van de tafel gooien! Wat zijn dat? Stukken water? Even aan likken…

Dan een robbertje dollen met de andere honden… ieieieiegh! Au! Dat doet pijn. Alle hondjes weg… Waar is mijn vrouwtje? Pikkel, pikkel… Vrououououwtje!!!! Kijk, mijn poooooot!

Kom eens hier. Ik zal eens kijken en een beetje wrijven op dat pootje. Flinke meid. Stap nu eens een beetje naast mij! Flinke meid!

Jaja, het is al klaar, ik kan weer stappen, maar ik loop nu toch maar even voorzichtig rond… En wat zie ik daar? Oei, Lucien, jongen, je gaat toch niet proberen mijn opa Lennox uit te dagen? Zie je wel? Hij wil niet! Oei, dat komt niet goed, opa Lennox gaat er tegenaan!
Aaaiaai, even gaan kijken… Geen hulp nodig? Niet moeien? Oké, ik ben al weg! Vrouwtje is er met blinkend doosje… Lucien wordt ook geplikplokt! 🙂
Jaja, vrouwtje, hier ben ik weer! Riep je? Ja, ik kan weer lopen, met dat pootje is het weer in orde… Maar zie je mijn opa Lennox (bijna 14 jaar, n.v.d.r.) en Lucien daar? Komt dat wel goed met Lucien? 😦 Weet hij wel dat opa Lennox de oudste en dus nog steeds”The boss” is? Ik blijf uit de buurt, hoor! 😉

Gitte, ook een ijsje???


Kita… experte in voetmassage…

Geplaatst door Patricia Dale in Dag in, dag uit en getagd met ,

Vandaag naar de speelwei met het baasje, nog steeds… vrouwtje is nog altijd ziekjes. Ze mag ook nog niet vertrekken met de boekentas, heeft de dokter gezegd. Het vrouwtje slaapt veel en soms zit ze in de zetel beneden! Dan lig ik netjes bij haar en hou haar in de gaten! 😉

Weet je wat ik dan ook doe? Dan masseer ik haar pootjes, dat is goed om te ontspannen… ik ben daar heel goed in! Vrouwtje heeft het gefilmd met het blinkend doosje… ze moet dan lachen: pré-douche, zegt ze dan!

Boekentas thuis, vrouwtje in bed… wat een pech!

Geplaatst door Patricia Dale in Dag in, dag uit en getagd met

Boekentas is thuis… maar we doen geen leuke dingen, het vrouwtje en ik! Ze had het nochtans beloofd… ze zei altijd: in de vakantie!

Hoe komt dat nu? Het vrouwtje is ziek, het vrouwtje bleef vier lange dagen in bed… Griep, zegt ze altijd maar weer!
Opa Lennox en ik, we mogen niet in de slaapkamer en in de badkamer… verder mogen we overal, maar daar niet! Dat weten we best, hé opa?!

Maar nu glip ik af en toe toch tot aan het bed om kusjes te geven aan mijn zieke vrouwtje! De eerste keer gilde ze! Ze sliep vast toen ik mijn natte snuit tegen haar neus duwde. Aaaai! Nu ben ik van tactiek veranderd, ik duw eerst mijn snuit tegen haar schouder of haar arm, dan roept ze niet. Ze vindt het wel leuk. En als het baasje roept dat ik moet komen, verdwijn ik snel. Anders mag het volgende keer niet meer!

Kom vrouwtje, nu vlug weer bed in en rusten! 🙂 Ik zal een kusje geven! 😉

IMG_3856

 

Vrouwtje boos op mij!… Ik niet, hoor! ;-)

Geplaatst door Patricia Dale in Dag in, dag uit en getagd met ,

Wat hangt hier aan mijn huisje? Zoiets zwarts en dik? Even kijken. Ziet het vrouwtje waar ik ben. Ja, ze ziet me liggen. Ik ben braaf, hoor, vrouwtje. Nee, ik hoef niet in mijn huisje: je kan rustig verder tokkelen! Vrouwtje haalde veel bundeltjes papier uit de boekentas, dan moet ze veel tokkelen!

Oké, ze is goed bezig. Wat is dat zwarte dikke ding? Even voelen met mijn tanden. Nog wat kauwen. Kijk, het komt los. Yes, ik kan er misschien een stuk afbijten?! Harder kauwen!

Krakkrakknars. Oei, maakt te veel lawaai!!!

Kita, wat doe je? Wat heb je daar vast?

Wat zeg ik nog? Te veel lawaai! Rap loslaten. Kwispelen: ik ben fier! Er is een stuk af! Toch goed, hé, vrouwtje! Ik heb het zwarte ding van mijn huisje gekregen en er een stuk afgebeten!

Stoute Kita! Het draaghandvat van de bench stuk! Sapristi!

Toch ben ik fier! Ik heb dat gekund! Goeie tanden heb ik! Maar het vrouwtje lijkt daar niet zo blij mee, met mijn goede tanden! 😦 Ze plikplokt plaatjes van de deugnieterij, zegt ze! Dan moet ik flink liggen en fier kijken! 😉 Keep cool, vrouwtje! Alles is dik in orde! 🙂

Het vrouwtje is heel fier op mij… en ik ook!

Geplaatst door Patricia Dale in Dag in, dag uit en getagd met ,

Wat een dag! Wat een dag!
Vanmorgen vroeg… ja, heel vroeg: het vrouwtje moet nu vroeger vertrekken met de boekentas en dus gaan we vroeg naar de wei! Het is maar net licht! Gitte en haar vrouwtje komen ook. Het vrouwtje van Gitte heeft een stok met een bal bij. Beetje gekke bal, maar wel leuk.
Ze gooit met de bal! Gitte en ik erachter. Gitte heeft hem eerst en we lopen wat. Maar Gitte is het al beu. Ik pak de bal en breng hem naar mijn vrouwtje. Kijk, het vrouwtje van Gitte werpt weer! Snel, snel! Ja, ik heb ‘em! Mijn vrouwtje roept. Ik loop er vlug naartoe.

Kita, bal in de hand!

Tuurlijk vrouwtje! Hier! En nu mijn snoepje! Lekker! En weer! En weer! Oei, bal valt aan de voeten van het vrouwtje.

Nee, Kita, bal in de hand!

Gauw oprapen! Zo, mooi in de hand! Wel zes of zeven of acht keer! Het vrouwtje vindt dit spelletje heel leuk! Nu, ja, mag ook al eens! Ze zegt dat ze heel fier op mij is! Dat is zeker omdat ik met haar wil spelen. Ik ben ook een flinke airedale-dame! Wat zegt ze nu tegen Gitte’s vrouwtje: Kita leert nog ap-o-te? Wat is dat nu weer? Het is in elk geval heel goed want ze kijkt blij! Ik ook!

En dan thuis! Rare toestand! Opa Lennox op mijn keukendeken! Maar mijn kauwbeen krijgt hij niet! En nu? Opa Lennox in mijn mand!!! En dan pakt hij toch mijn kauwbeen en gaat weer op mijn deken! He’s the boss, ik weet het wel… Maar toch…  ik pak zijn kauwsigaar en knauw ze nog helemaal op ook! Voilà! Mag toch van mijn opa Lennox, boss of niet! 😉

En dan: back to normal: opa Lennox in zijn grote mand en ik in de mijne! Wat een dag! Maar ik kan ap-o-te!!

Apporteren, Kita, apporteren! Zo flink!

Maar geen plikplokplaatjes… het regende! Gelukkig zag Gitte het, en haar vrouwtje ook!

Erg! Jammer!… Tunnel weg!

Geplaatst door Patricia Dale in Dag in, dag uit en getagd met ,

Al een hele week lopen er oranje meneren rond in de speelwei. Ze komen daar werken! Wat doen ze nu? Onze tunnel gaat weg? Helemaal weg! Niet zo’n stukje ervan, nee, helemaal. En ginder ook al! Alle takken zijn weg! Misschien moeten we met alle vriendjes een pet-it-it (of zoiets toch!) organiseren.

De vrouwtjes en de baasjes hebben andere zorgen! Die vinden dat de draad niet hoog genoeg meer is! De grote honden kunnen er nu over springen, zeggen ze! En vlakbij is het fietspad en tien meter verder de Ring! De baasjes en de vrouwtjes moeten ook een pet-it-it beginnen, vind ik! Stel je voor dat Ernie erover vliegt, recht op een fietser! Dat kan toch niet, arme snelle Ernie! 😦

Neen, dus. Niks pet-it-it. Maar mijn vrouwtje tokkelt naar het vrouwtje van Duke (een grote vriend van mij, zie 10 juli 2012). Het vrouwtje van Duke is nu een VIP die zorgt voor alle dieren hier bij ons! Het vrouwtje van Duke regelt het wel: er komt een nieuwe draad, hoog genoeg! Als ik Duke zie, zal ik hem zeggen dat hij een heel lief vrouwtje heeft, mag ik niet vergeten!
Iedereen weer veilig! Vooral de fietsers op het fietspad en de auto’s op de Ring natuurlijk! Wij zijn altijd veilig, wij!! 🙂

En de tunnel? De tunnel zijn we kwijt! 😦 Maar de wei blijft! Dat wist het vrouwtje van Duke ook! Die weet wel veel! Dus de oranje meneren wisten er niet alles van: die zeiden dat de wei misschien parkeerplaats zou worden… 😦
Ha, neen, dus! 🙂 Een wei zonder tunnel? Geen verstoppertje meer! Aaai, oei, nu kunnen de baasjes ons altijd zien! 😦
Hollen dus! En spelen! 🙂