Wat een drukdoenerij toch weer… Allez, vooruit, ze gaan weer eens naar zo’n voetbalmatch kijken. Dat ze die Kita maar meenemen, als die daar wat aan vindt. Mij niet gezien, hoor. In mijn jonge tijd ben ik ook wel eens mee geweest, maar daar vond ik nu eens geen… bal aan, zie! Ze lopen in kleurige pakjes door elkaar heen, naar elkaar schoppend, en soms naar een bal. Kun jij daar stokstijf aan de kant op zitten zien, Kita?
Elke gezonde, jeugdige, dartele hond wil daar toch tussen schieten en mee gaan doen? Ho, dat kan niet, hoor! “Hier! Zit! Koest!” met nog wat vloeken erbij, als je even je enthousiasme wilt tonen. Ik ben ooit eens naar een baseballmatch geweest. Da’s nóg erger! Ze gooien dat balletje treiterachtig in je richting en als je er een beweging naartoe maakt, ben je pas de pineut. Nu ja, Kita zit meer met de Bazin in de kantine dan wat anders, heb ik begrepen.
Korfbal, nog zoiets. Op wandel hier in het park passeren we wel eens aan een korfbalveld en dan blijft de Baas soms staan om wat naar de match te kijken. Daar staat zelfs de helft van het deelnemersveld niets te doen, terwijl de bal in het andere vak is. Man, man, man… Gingen we nu eigenlijk niet naar buiten, omdat ik wat beweging zou hebben, of hoe zit dat? Mijn diepe bas eens laten horen: dat heeft hij niet graag, dan gaan we zo wel weer verder. (Lennox)
Voetbal...
Korfbal - Brilschans... Woef!
Baseball...
Every day an airedale: Kita 