Kerstmis?… Nee, nee: Kluifmis!

Staat er al een dag of tien een extra boom in huis! Met prachtig glinsterende kleine en grote ballen! Waaauuw! Maar oh wee, als ik in de buurt kom en er durf aan snuffen is het hier al AF-kermis! Een hond zou het al snel gaan laten daar dan nog interesse voor te tonen… alhoewel, soms, gauw, even, als ik denk dat de baasjes het niet zien… Altijd pech. Ik heb het opgegeven! Klasseren bij: AF!

Ohlala, en wat gebeurt er nu? Wat komt er uit die plastiek? Lennox is er plots ook. Die kent dat blijkbaar… Het ruikt heerlijk. En wat zegt het vrouwtje?

Het is voor iedereen Kerstmis! Lennox: mand! Kita: mand!

Die Lennox doet dat meteen?! Gaat daar braaf zitten wachten… Zal dat dan ook maar doen, zeker?? Neen, toch maar even mee gaan kijken. Hij krijgt een kluif! Aaai, hij gromt vervaarlijk: ik sta te dichtbij, metertje achteruit. Toch maar naar mijn mand! Ooooooooohhhhh! Hap! ik krijg er ook één! Waaaauuuuw!

Zeg Lennox, jij weet dit wel: zeg mij eens: is oudjaar ook voor iedereen????

Kerstmis

KerstmisKerstmis

Hihi… de lol van de dag!

Holé, holé… wat een lol! Hoor dit, hoor dit! Vanmorgen in de speelwei…

Daar staat vooraan aan de poort een groen mandje met de lege waterflessen. Sammy (een witte Golden Retriever) en ik pikken er dan graag een fles uit om estafette-krijgertje te spelen. Wat natuurlijk niet mag!
Nog maar 1 fles… geen nood: weg ermee! Huphup, daar komen Sammy en Colette ook.

Kita! Neen, los! Los!!!

Aaaaiaaai, dat klinkt niet goed en ze staat niet zo heel ver, het vrouwtje! Drop it! In looppas naar ’t vrouwtje…

Flinke Kita! Goed zo!

Dat is weer geregeld, zie. Wat zegt het vrouwtje van Sammy tegen mijn vrouwtje? ‘Klaag niet, kijk eens hoe goed ze luistert!’ Ja maar, mij niet uitdagen, hé!! Terug naar de mand, volgende fles.
Aaaai, oei, geen fles meer! Tot tien tellen, weer kijken, neen, geen fles, weer tellen en nadenken! Even omkijken… Aha, dat is de oplossing! Ik pik het lege mandje mee! Hoezee, hoezee!

Kita! Nee, LOS!!!!!!!!!!!!!!!

Foert… deze keer… Sammy en Colette en ook Sienna doen mee. Mandje is niet sterk genoeg om met vier aan te trekken.

Kita! Sammy! Colette! Kita! Sienna! Sammy! Colette!…Kita! Sammy! Colette! Kita! Sienna! Sammy! Colette!…

Hahaha … en we gaan nog niet naar huis, hahahaha, we hebben grote lol en draven met zijn vieren de wei door! Oei, ding stuk, alle baasjes en vrouwtjes plots vlakbij… einde lol… MAAR het was leuk! Enneuh… hihi… geen fototoestel in de buurt. Misschien toch wel jammer: geen foto van zo’n heldendaad!

Geen beeld van de “act”, wel van het resultaat…

Poseren?… Ben ik goed in!

Wat heeft het vrouwtje nu gaan halen in de dierenwinkel? Dat ziet er niet echt uit als hondenkoekjes! Een enveloppe en nog niet eens van karton, daar zal ik dus niet mogen mee spelen. Aha, er zit wat in…

“Kita staat er goed op, maar dit is niet actueel.”

Actueel? Wie is dat beest? Ken ik niet… Even denken: Lennox, Gitte, Sammy, Truco, Colette, Wiske, Sienna, Django, Goofy, Shasta, Luna… Neen, geen Actueel. Dat is al net zoals vanmorgen in de speelwei: daar waren de baasjes en vrouwtjes aan ’t praten over honden en de Puberteit. Die hond heb ik ook nog niet gezien.
Zo, ik mag ook eens kijken. Ja, ik ben heel fotogeniek, kan je van ’t vrouwtje niet echt zeggen…;-) Ja, poseren kan ik wel, al wilde ik daar niet echt stilzitten! Die mevrouw met het enorme fototoestel maakte hele rare geluiden! De rare-geluiden-mevrouw was daar voor werelddierendag en maakte gratis foto’s. Ah, en dit is dus het resultaat…

poseren op werelddierendag

Voor… en na!

Om zes uur bed uit? En meteen buiten? Park in? Hoe langer hoe gekker! Nog erger!!! Ik? Geen eten??? Grrr, ieieie, grrr…

Kita, stop dat gejank! Liggen!

Zullen we wel eens zien! Die Lennox krijgt eten en ik niet! Jieiiiiiiiii. Grrr… Aaaai, boze blikken, zo komt er zeker niks van eten, zal maar liggen… Oei, gareeltje aan… weer naar buiten! De auto in, ik snap het al! We gaan rijden. Ja zeg, ik kan het ook niet helpen dat ik autoziek word als ik eerst gegeten heb. Amaaai, het gaat een flinke rit worden, vrouwtje komt naast mij zitten… afleiding noemt ze dat. Foert, ik doe een dutje… ligt wel goed, zo tegen ’t vrouwtje… zzzz zzz zzz.

We stappen uit! Hier ben ik nog geweest! Even vertellen en fiks met staart kwispelen. Ja, die meneer ken ik! Even laten zien dat ik hem nog ken en tegen hem opspringen! AAAi, dat was te denken: mag niet… vrouwtje kijft! Die meneer is het baasje van mijn mama Funnygirl! Ik mag mee naar binnen, ’t vrouwtje niet. Die komt straks pas terug!

Pffff… ben er moe van, al dat gepluk en geknip overal! Elk half jaar opnieuw, saperloot. Ha, daar is ze weer! Kent ze me nog, het vrouwtje? Blijkbaar wel, ze roept toch! Gareeltje terug aan… en naar huis. Zonder “mijnen bontjas” is het maar koud! Als Lennox me nu nog maar kent??!!! zzzzz zzzzz zzzz

Voor!

Na!!!

Help mij, help mij… uit de nood!

Hoe heb ik dit nu weer geflikt? Maar even flemen bij ’t vrouwtje, misschien helpt ze me wel uit de puree, enfin, uit de doos. Niet veel hulp van te verwachten, ze hikt van ’t lachen. Zal het me leren van overal mijn neus in te steken? Hikt ze dat echt? Ik hoor niet zo goed door dat stomme spul. En nu natuurlijk weer nog een foto ook. Sapristie, niet te doen! Help mij, help mij… uit de doos…

echte deugniet, onze airedale