Mijn oude knoken willen echt niet mee vandaag. Daar heeft Meneer de Baas nu anders even geen boodschap aan, zo lijkt het wel. Op wandel met aan elke kant een hond – grote stappen, rasse schreden – het moet blijkbaar nogal vooruitgaan! Geen tijd om ons ordentelijk en op het gemak uit te laten. Die Kita dartelt lustig mee natuurlijk, daar aan de andere kant. Hallo, een beetje solidariteit zou misschien geen kwaad kunnen?!
Even een drolletje eruit persen. Dan moet hij wel stoppen en wachten. Mmmmm… moeilijk! Ik heb er namelijk vanochtend ook al eentje gedropt. Tja, met moeite twee minuscule brokjes. Gehaast plukt de Baas het resultaat met een plastic zakje uit het gras en hop, we moeten weer verder. Heeft die peper in zijn gat of zo? Ha, ons Kita zet zich ook even aan de kant voor een sanitaire stop. Goed zo, meisje! Weer even pauze…
Daar gaan we weer. Mag ik even wat snuffelen daar, aan die boomstam? Snok! Baas is alweer verder, achter Kita aan, die voor hem uit loopt te trekken. Hé, felle bakvis van een airedale, rustig aan, hé! Verdulleme, nu nog een tweede toer! En die Kita maar gezwind vooroplopen… Zucht! Ik moet echt even zitten, hoor, jongens. Plof! Voila, ik lig… Pfff. Euh, wat zie ik daar? Een verlokkelijk snoepje?? Mm, allez vooruit dan, ik zal nog eens een effort doen… (Lennox)