Yes! We gaan naar de wei, eindelijk! De baasjes hebben lang geslapen vandaag… Maar nu is het zo ver! En de zon schijnt, het is zelfs al een beetje warm…

Oh, kijk nu! Ernie is terug van vakantie! Joepie! Die zal wel willen rennen! Dat vind ik leuk. Ik kan wel nooit winnen, maar het rennen is wel leuk.

Hallo, Ernie! Hoe was de vakantie? Heb je Mano gezien in Frankrijk? Nee? Jammer.

Zullen we wat rennen? Komaan! Waarom wil je niet? Zal je even duwen! Hallo, Ernie, ik ben hier, zullen we rennen?
Pfff, hij wil niet! Zal er maar bij gaan zitten en even wachten. Beetje geduld oefenen. Duurt lang. Zal maar gaan liggen! Duurt veel te lang!
Zeg vrouwtje, zie je dat niet? Ernie wil niet lopen: die staat hier maar. Wat nu? 😦

Kunnen de baasjes hier nu niks aan doen? Die staan daar maar te kletsen over de Provence. Weeral nieuwe hond? Die nieuwe hond lijkt interessanter dan wij! 😉

Wat een dag!! Het was al raak vanmorgen! Het vrouwtje maakt lawaai met de rolluiken en wil dan het venster open zetten, om te … lucht… of zoiets. Eerst moet dan die doorzichtige witte lap opzij. Er valt een piepklein bloempotje! Ik help flink: ik raap het vliegensvlug op en breng dat ding natuurlijk meteen in veiligheid, ver van ’t raam en de gevaarlijk zwierende witte lap. Probleem: potje stuk, plantje stuk, overal bruine smurrie! Vrouwtje ooooo zo boos!

Kita! Los! Naar de keuken! Liggen!

Vanavond koken we samen! Jaja! Leuk! Het vrouwtje haalt alles uit de koude kast en ik wil helpen! Weer niet goed! Vrouwtje weer beetje boos.

Kita! Af! Weg daar!

Oeioei, het gaat echt niet goed vandaag!
Maar we gaan wel naar de speelwei vanavond! En dat is leuk, want er is een nieuw vriendje: Spike! Zijn baasje moet nu niet meer naar school en nu kan hij veel naar de wei komen met Spike!
Toch één ding dat goed gaat!

Kom Kita, we gaan naar huis, het begint te regenen!

Nee toch! Nu dat weer!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Ik moet nog flink trainen! Ik neem me voor om morgen geen gras meer te eten en niet meer te graven. En als er niet meer gespeeld wordt, dan ga ik hollen! Het vrouwtje zal dat wel goed vinden! Ze zegt toch altijd: rennen! 😉

Hoe dat zo komt? Wel, ik zal het eens uitleggen! Ben ik eindelijk eens niet aan de leiband als ik een konijn zie… ik blijf stokstijf staan om het echt goed te zien. Ja, het is een konijn, en nog een flink ook! YES!!!! Er achteraan!

Konijn plots weg! Huphup en weg! Zomaar weg! Zomaar verdwenen! De tunnel in!
Tja, Ernie is er niet… Die is naar Frankrijk, het land van Mano! Ernie zou ’t wel kunnen pakken!

Trainen dus… Het vrouwtje moest zelfs beetje lachen! Ze lachte me een beetje uit! 😦 Maar dan heeft ze me wel getroost met een snoepje, ook niet slecht.
Geen konijntjes meer? Dan maar in de plassen!!! 😉

Onderweg naar de wei, ontmoeten we toch wel Hermelijntje zeker! Dat mevrouwtje kan best heftig zijn, amaai! Enfin, met ons allen op weg dus… heb wel wat aan de leiband getrokken, het vrouwtje was niet zo tevreden…

In de wei is er een wit-zwart pluisje aan ’t rondlopen…  even dichterbij hollen… oooh, een baby-pup! Salto is 15 weken vertellen zijn baasjes. Wat een dotje, zegt het vrouwtje! Héla, vrouwtje, ik ben hier het schatje want ik speel heel voorzichtig met die kleine uk! 😉 Hij heeft wel scherpe tandjes, zeg! 😦
Maar Salto moet al snel vertrekken, hij mag niet te moe worden! Dat is niet goed voor zijn pootjes, die moeten nog veel groeien.

Tiens, wat vliegt daar ineens naar Gitte? Leuk, dat moet ik pakken en wegwezen! Het vrouwtje roept wel dat ik moet komen en dat leuke ding moet teruggeven, maar daar heb ik geen oren naar. Ze is wel heel erg boos en het vrouwtje van Gitte ook. Gitte en ik trekken elk aan een kant van het ding! Na veel lopen en rennen geef ik het ding toch maar aan het vrouwtje van Gitte: ik krijg van haar een bal om mee te spelen…

En dan nog een beetje grashalmen eten! Vrouwtje weer heel boos…

Kita, hier!
…
…
HIER!!!!!!!!!!!! Seffens moet je weer overgeven! HIER!!!!!!!!!!!!!!!!!

Aaaaiaaai, zal dan toch maar dichter gaan… Moet aan de leiband natuurlijk! Einde pret.

Einde pret, je hebt het genoeg uitgehangen, puberende terriër-dame! Aan de leiband! Volg!

Het vrouwtje heeft weer een koppige dag, me dunkt. Niks is goed… 😉

(En nog meer Branduardi voor de fans… :-))

Daar heb je Gitte! Even een robbertje dollen, pppffff, wat heeft die het toch altijd druk! Kijk nu, haar vrouwtje heeft een grote plastic zak bij. Even naar springen. Sapristi, mag duidelijk niet! Wat zou daar inzitten?

Ohlalala! Haha!!! Het vrouwtje van Gitte haalt een grote bal met twee koorden uit de zak en gooit ermee! We lopen er met zijn allen naartoe: Gitte, Colette, Juju, Sammy, Kio en ik! Dolle pret.

Wat nu? Speelt Gitte niet meer mee? Het is haar bal en ze doet niet meer mee? Dan wij maar, hé!
Rare Gitte….;-)

Mijn vrouwtje is dus bibmevrouw: ze moet veel tokkelen op het tokkelding, ze werkt veel met bundeltjes papier (aaaioei: boeken!), ze moet ook naar dat andere l@nd bij de andere bibmevrouw en dan mag ik niet mee.

Maar soms mag ik helpen! Neen, niet met tokkelen… wat denk je nu: het vrouwtje wordt al boos als ik wil snuffelen aan het tokkelding! Neen, ik mag helpen als ze beneden aan de tafel gaat zitten om de bundeltjes een jasje aan te doen! Een jasje dat je niet ziet. Wel gek, vind ik, mijn groene trui is mooier!

Het vrouwtje legt het uit, ik snap het niet helemaal: de jasjes plakken rond de bundeltjes (jajàààààà: boeken) maar daarvoor moeten de jasjes hun jasjes uitdoen! Wie snapt nu zoiets?
Ha, daar vallen de jasjes van de boekenjasjes van de tafel?! Mag ik die opruimen? Is dat mijn taak?

Ja, Kita, daar mag jij even mee spelen!

Is maar iets raars. Ruikt een beetje vies… Even mee rondwandelen… En dan? De tandjes erin! Zoals in de lege doos! YES!!!

Het rode gareeltje komt te voorschijn: dat betekent dat we op pad gaan. Misschien met de tram?

Ja, Kita. we gaan met de tram naar de hondenwei aan de Harmonie!

Harmonie? Gggrrrief, ken ik niet. Maar hondenwei klinkt goed. Ik ben superbraaf op de tram. Vrouwtje, dat zie je toch wel hé? Ja, ik weet het: ik lig midden in de gang. De mensen kunnen er toch naast en ze zeggen dat ik superschattig ben… 😉
Ha, ja, ik zie het al: de wei met de kleine hondjes. Nu is er zelfs een grote, ze heet Zita. Leuk spelen.
Vertrekken we nu al? Wat zegt het vrouwtje? Gaan we weer helemaal te voet naar huis? Dat is iets nieuws. Vorige zaterdag ook al. En het vrouwtje wil plikplokken: ze wil plaatjes maken voor fans met grote dorst. Ze doet maar… Moet ik er bij op? pppffffff, waf! 🙂

Oké, we gaan verder! Neen, dit meent ze niet! De glazen deur met de stenen woef… aaai, weer prikken? Nee, oef, alleen maar druppeltjes kopen voor mijn opa Lennox. Ik zal eens laten zien dat ik ook flink kan zijn en ik geef geen waf ook al waffen die twee kleine hondjes heel hard. Ik moet wel even op de weegschaal: 22,900 kg. Zonder jas weeg ik minder natuurlijk! Snoepjes komen eraan! 😉

Komaan vrouwtje, kunst interesseert me niet! En wat is dit? Een stenen speelweitje zonder honden, waar water uit de grond spuit? Niks voor mij! Zijn we er bijna? Ik ben moe! Nog maar aan die kerk? En daar beneden rijdt een trein, maar de bloemetjes vind ik leuker! Ha, nu zijn we bijna thuis: hier beneden rijden heel veel auto’s… Nu naar ons park, maar ik ben te moe om acher de konijntjes te willen hollen…

Komaan, Kita, we zijn bijna thuis!

Gisteren was het vrouwtje de hele dag weg… Op een maandag? Dan tokkelt ze altijd thuis… Nu ja, ze was naar de andere bibmevrouw in dat andere l@nd en ik mocht niet mee. Ze zei altijd maar: openbibdag… of zoiets! Gisteren niks spannends dus, dan heb ik nu de kans om te vertellen dat ik kan koken!

Ja, ik maak groentetaart! Vorige week nog! Het was zelfs toen ik mijn jas nog aan had! Het vrouwtje doet eerst het deeg in de vorm en dan! Ha, dan! Dan zit ik klaar want dan komen de spekjes uit de koude kast. De spekjes gaan eerst in de taart, maar ook wel ééntje in mijn maagje! 🙂
Dan de groenten. Dat éne grote stuk prei kan niet in de groentetaart, vinden het vrouwtje en ik. Ik ben kandidaat om te proeven! 😉 Mmmmm, ja, ik lust deze groentjes wel! Toch beetje taai.
Dan moeten de eitjes erbij. Hahaha, dat is leuk! Ik mag met het lege doosje spelen! Hiphoi!

Wel zorgen dat ik op tijd terug ben voor een kaasje! Te laat! ggggrrrr

En dan, ja, dan heb ik een belangrijke taak! 🙂 De taart gaat in de hete kast met glas en ik moet het in de gaten houden! Dat is zwaar werk! Daar moet ik echt bij liggen dutten! 😉 Als de taart klaar is en ik het pieppieppiep… hoor, dan roep ik het vrouwtje. Wafwaf! Wafwaf!

Koest, Kita! Stil! Ik hoor die wekker ook!

Héla, vrouwtje, moest ik nu helpen en op die taart letten of niet?! 😉

We zijn net terug van de speelwei… ik lig braaf in mijn bench en het vrouwtje tokkelt. Ineens zegt ze tegen het baasje: “Ooooooh nee, dit kan niet waar zijn! Op Facebook staat dat Indy gestorven is!” Oei, het vrouwtje schrikt precies heel erg! Indy? Ik ken Indy niet! Maar als ik het goed begrijp was Indy nog jong, geen opa zoals mijn opa Lennox!
Dus Indy is nu bij Grobber, vrouwtje? Dan kunnen ze samen spelen!!

Ja, Kita, Indy is nu bij Grobber… Heel triest! Het vrouwtje van Indy heeft nu veel verdriet.

En wie is ‘Verdriet’? Ken ik die hond? Zeg vrouwtje, maar ik ben nog hier hoor! Ik blijf bij opa Lennox en de baasjes. Is dat goed, vrouwtje? Zullen we vandaag extra knuffelen? 🙂

De mensenpuppy van ’t vrouwtje komt op bezoek, ze brengt spullen voor ’t werk van ’t vrouwtje! Kijk, zij plikplokt ook! 😉