Wat een dag! Wat een dag!
Vanmorgen vroeg… ja, heel vroeg: het vrouwtje moet nu vroeger vertrekken met de boekentas en dus gaan we vroeg naar de wei! Het is maar net licht! Gitte en haar vrouwtje komen ook. Het vrouwtje van Gitte heeft een stok met een bal bij. Beetje gekke bal, maar wel leuk.
Ze gooit met de bal! Gitte en ik erachter. Gitte heeft hem eerst en we lopen wat. Maar Gitte is het al beu. Ik pak de bal en breng hem naar mijn vrouwtje. Kijk, het vrouwtje van Gitte werpt weer! Snel, snel! Ja, ik heb ‘em! Mijn vrouwtje roept. Ik loop er vlug naartoe.

Kita, bal in de hand!

Tuurlijk vrouwtje! Hier! En nu mijn snoepje! Lekker! En weer! En weer! Oei, bal valt aan de voeten van het vrouwtje.

Nee, Kita, bal in de hand!

Gauw oprapen! Zo, mooi in de hand! Wel zes of zeven of acht keer! Het vrouwtje vindt dit spelletje heel leuk! Nu, ja, mag ook al eens! Ze zegt dat ze heel fier op mij is! Dat is zeker omdat ik met haar wil spelen. Ik ben ook een flinke airedale-dame! Wat zegt ze nu tegen Gitte’s vrouwtje: Kita leert nog ap-o-te? Wat is dat nu weer? Het is in elk geval heel goed want ze kijkt blij! Ik ook!

En dan thuis! Rare toestand! Opa Lennox op mijn keukendeken! Maar mijn kauwbeen krijgt hij niet! En nu? Opa Lennox in mijn mand!!! En dan pakt hij toch mijn kauwbeen en gaat weer op mijn deken! He’s the boss, ik weet het wel… Maar toch…  ik pak zijn kauwsigaar en knauw ze nog helemaal op ook! Voilà! Mag toch van mijn opa Lennox, boss of niet! 😉

En dan: back to normal: opa Lennox in zijn grote mand en ik in de mijne! Wat een dag! Maar ik kan ap-o-te!!

Apporteren, Kita, apporteren! Zo flink!

Maar geen plikplokplaatjes… het regende! Gelukkig zag Gitte het, en haar vrouwtje ook!