Wat hangt hier aan mijn huisje? Zoiets zwarts en dik? Even kijken. Ziet het vrouwtje waar ik ben. Ja, ze ziet me liggen. Ik ben braaf, hoor, vrouwtje. Nee, ik hoef niet in mijn huisje: je kan rustig verder tokkelen! Vrouwtje haalde veel bundeltjes papier uit de boekentas, dan moet ze veel tokkelen!
Oké, ze is goed bezig. Wat is dat zwarte dikke ding? Even voelen met mijn tanden. Nog wat kauwen. Kijk, het komt los. Yes, ik kan er misschien een stuk afbijten?! Harder kauwen!
Krakkrakknars. Oei, maakt te veel lawaai!!!
Kita, wat doe je? Wat heb je daar vast?
Wat zeg ik nog? Te veel lawaai! Rap loslaten. Kwispelen: ik ben fier! Er is een stuk af! Toch goed, hé, vrouwtje! Ik heb het zwarte ding van mijn huisje gekregen en er een stuk afgebeten!
Stoute Kita! Het draaghandvat van de bench stuk! Sapristi!
Toch ben ik fier! Ik heb dat gekund! Goeie tanden heb ik! Maar het vrouwtje lijkt daar niet zo blij mee, met mijn goede tanden! 😦 Ze plikplokt plaatjes van de deugnieterij, zegt ze! Dan moet ik flink liggen en fier kijken! 😉 Keep cool, vrouwtje! Alles is dik in orde! 🙂
-
- Kijk eens! Ik heb dat zwarte ding losgekregen…
-
- … en er een stuk afgebeten.
-
- Ik ben fier. Ik heb dat gekund. Vrouwtje is boos!
-
- Vrouwtje echt boos!
-
- Keep cool, vrouwtje, niks aan de hand!!!
Dat lieve ondeugende smoeltje…. tja daar kan je niet lang boos op zijn hé!!!!
Nee, ik moest heel erg mijn best doen om niet te lachen! Als ik ermee lach, is de rest van de bench morgen aan de beurt… hihi!
Sterke tanden heb je, Kita, inderdaad! Jouw vrouwtje kenende, zal ze dat op een of een ander manier snel hersteld krijgen 😉
Vrees ervoor… het “lijmoppervlak” is te klein… Gggrrrrrr!