Zo, ik ben weer thuis en ga direct mijn bedje in! Honden, honden, wat een leute… maar nu ben ik doodmoe!

Hoe dat zo allemaal komt? Ik zal het eens uitleggen. Het baasje en het vrouwtje moesten vandaag allebei de hele lange dag buitenshuis werken. De baasjes zijn heel slim (en heel lief!) en ze weten dat wij, mijn opa Lennox en ik, dan niet alleen thuis kunnen blijven. Opa is niet zo’n probleem naar ’t schijnt, ik ben het probleem, zegt mijn vrouwtje. 😦 Maar opa Lennox vindt het ook niet leuk, zo lang zonder de baasjes!

En hoera, hoera! Wij mochten al van gisteravond naar de logeermevrouw! Dat is een groot feest: ik vind het daar heel leuk! En weet je nu nog wat? Er was nog een hondenvriendinnetje! Jess!
Jess en ik hebben de hele tijd gespeeld! Gisteravond tot middernacht! Vanmorgen waren we om vijf uur al weer wakker van een geluid buiten! En dus had de logeermevrouw ook niet veel geslapen. We zijn naar de grote wei geweest, naar de kleine wei en verder hebben we de hele dag gespeeld, Jess en ik. Nu ben ik echt hondsmoe… Jess ook, denk ik. 😉 En opa Lennox zeker, die moest de hele tijd opletten natuurlijk.

Het vrouwtje heeft mijn nieuwe vriendinnetje geplikplokt, al wilden we niet stil zitten… 😉

Oh,  het is zoooooooooooooooooooo leuk bij de logeermevrouw! Vrouwtje, wanneer mag ik weer? 😉