Tour guidé… pour Mano!

Het vrouwtje leest iets op de grote rechthoek bij het tokkelding! Wat zegt ze? Zijn Mano en zijn baasjes nieuwsgierig naar onze landelijke vakantie? Ja, vrouwtje, dan moeten we alles laten zien, hé, aan Mano!! Dan ziet hij opa Lennox ook nog een keertje!

Vrouwtje, de plikplokplaatjes van de maïsvelden niet vergeten, hé! En het filmpje van aan het grensbruggetje… ik weet wel niet goed wat grens is, maar Mano is slim, die zal het wel begrijpen!
Ja, ja, Mano zal het leuk vinden! Misschien mag hij van zijn baasjes ook zo eens mee op vakantie? 😉

En, vrouwtje, vergeet ook niet te vertellen dat je pannenkoeken hebt gebakken, en over de speelwei, en over mijn huisje in het grote huis en…

Ja, Kita, het is al goed! We vertellen alles aan Mano!

Et en Français pour Mano:
Ma patronne est en train de lire des choses à l’écran de son ordinateur. Qu’est-ce qu’elle dit? Ah, Mano et ses patrons sont bien curieux? Ils veulent tout savoir de nos vacances à la campagne? Eh bien, nous allons montrer tout à Mano! Il va voir mon pépé Lennox encore une fois!

N’oublie surtout pas les photos des champs de maïs! Et le petit film que tu as fait près du petit pont à la frontière. Moi je ne comprends pas trop ce que c’est: une frontière… mais Mano est intelligent, il comprendra!
Oui, oui, Mano aimera tout ça! Peut-être ses patrons l’emmèneront en vacances avec eux, une fois? 😉

Et, patronne, n’oublie pas de raconter des crêpes, et le pré où nous avons joué et ma maison dans la grande maison et…

Oui, Kita, calme-toi! On racontera tout à Mano!

Kita aan zee… in Delfzijl.

Naar zee. Dat zegt het vrouwtje de hele morgen! Uit de Twisterhofspeelwei en gareeltje aan. Opa Lennox ook. Ben nu toch wel benieuwd wat dat is: de zee. Wat zeg je, opa Lennox? Veel water? Dat hebben we thuis ook. Oei, met golven, zeg je? Wat is dat dan weer? Oké, ik heb geduld. Beetje lange reis toch wel.

Veel water? Dat zeg je goed, een zee van water! Nooit gezien, zoveel. En wind! Een zeebries, zeg je? Nou, opa Lennox weet wel veel! Hij zegt dat ik blij mag zijn dat het hier een zee is zonder zand dat tussen je pootjes kruipt… Waar heeft hij het nu weer over?

Volgende keer gaan we naar een strand met zand, Kita! Dan kan je in de golven springen!

We maken een grote wandeling! De hele dijk, tot we niet verder mogen. Tenminste: herdershonden mogen niet verder volgens het bord, ik wel: ik ben een airedale. Toch draaien we terug! 😦
We picknicken in Delfzijl bij een heel klein watertje en dan rijden we naar Vlagtwedde, naar een pannenkoeken- en ijsjesboerderij.

Er spelen daar kinderen die veel lawaai maken en die met kleine autootjes rijden. Daar houdt mijn opa Lennox helemaal niet van: hij mag weer in de auto onder de boom, in de wind, met alle ramen open en bijna vlak naast onze tafel! 😉 Hij kan al een dutje doen… en de baasjes kunnen hem zien.

En mag ik een stuk banaan van dat ijsje? 😉

Hier, Kita, omdat je zo flink bent: een stukje banaan!

Amaai, het vrouwtje wordt wel ‘cool’ van dat ijsje! 🙂

Sterrensightseeing!… Ik wil niet!

Ondertussen zijn we weer thuis… tja, einde eigen speelwei… en opa Lennox wandelt weer veel op zijn eentje in de grote speelwei…
Maar ik heb nog veel te vertellen over de vakantie op Twisterhof! Als de baasjes onze eigen speelwei even beu waren, dan kregen we het gareeltje aan en dan de auto in.

Vrouwtje, hoe heette het plaatsje waar ik geen ster wilde zijn? Ah ja, Winschoten! Daar gingen we wandelen in het Sterrebos. Maar ik heb het lekker vertikt om te gaan zitten bij de bank met al die kleurtjes! Vrouwtje vond dat wel niet leuk :-(, want ze wilde een ster plikplokken! Maar ik verkocht airedalekuren, af en toe hoort dat zo! 😉

Na de grote wandeling wilden de baasjes AA.

De Ruiten AA, Kita, in Sellingen!

Dat ging niet door, ’s middags geen eten… zei de lieve mevrouw aan het onthaal in Sellingen. Dus bleven we daar. Een echt speelwei-terras. Spelen mocht niet, braaf liggen wel! 🙂 En opa Lennox heeft een paar keer geblaft! Aaaiaaai, baasje niet goed gezind. Nou, voor een Labrador heeft die soms toch ook airedalemanieren!

De baasjes hebben lekker geluncht (wat dat ook is…), wij kregen alleen een watertje! 😦

Actieve ontspanning voor… tiener Kita en krasse opa!

Yes, we mogen weer naar het terras en de speelwei! Komaan, Lennox!

Kalm aan, kalm aan… ik kom al! Waar brandt het nu weer?

Kom mee spelen! Rond deze berg kunnen we flink hollen! Allez, kom dan! Pak me dan, als je kan! Pak me dan, als je kan! Pak me dan, als je kan!

Uitdagen kan ze als de beste, die Kita. Potverdorie, we zullen eens wat laten zien, we hebben goeie poten vandaag! 😉 Pas op, ik kom!

Aaai, daar komt ie… lopen, nu! 🙂
Daar komen de baasjes met de bal… leuk, leuk! Oei, een akkefietje, dit hoopje is dringend… even zitten… 😉 vrouwtje komt wel opruimen… 😉

Kita, meid, als ik met die bal wil spelen, dan ga je uit de weg, is dat duidelijk? Even de puntjes op de i zetten in de hiërarchie, hé! Nadien mag jij! 🙂

Ja, ja, Lennox, ik weet het wel! 😉 Je bent het toch sneller beu dan ik, ik zal wel even geduld hebben! 😉

Lopen, rennen, hollen… Pffff, ik ben er moe van!

En ik dan! Al dat gedoe op mijn ouwe dag! Beetje rollebolstretchen nu, hé meid, zo blijf je fit! Neem dat nu maar aan van je opa Lennox! 😉

En het blinkend doosje maar filmen… Een langspeelfilm, zegt het vrouwtje! 😉

Kita en Lennox in gesprek met… de buurvrouw!

Wat hoor ik daar? Kijk eens aan! Dat is een airedale mevrouw!

Hallo! Ik ben Kita, een airedaledame. Hoe heet jij? Anna! Ah, dan ben jij mijn ver-weg-vriendinnetje van het tokkelding van het vrouwtje! Maar nu ben je dan dichtbij. Leuk! En jij bent ook een airedaledame. Dat had mijn vrouwtje al verteld voor we naar dit Twisterdinges kwamen. Wat zeg je? Twisterhof? Oh, sorry! Twisterhof dus. Ik zal het onthouden.

Lennox, kom eens? Dit is Anna, onze buurvrouw-airedale-dame!

Hé, Anna, waar ben je nu? Achter Lennox aan. Ja, ik weet het: mijn opa Lennox is best een charmant en knap heerschap, maar daarom moet je nog niet grommen tegen mij, mevrouw Anna!

Voilà, die Anna is over haar oren verliefd op Lennox… Tja, vakantieliefde… 😉

Op vakantie… mét opa Lennox!

Het is zover! Mijn huisje gaat plat! Dan zullen we nu naar Twisterdinges vertrekken? Naar de ver-weg-vriendjes Anna en Twister?

Twisterhof, Kita! Twisterhof!

En dit keer gaat mijn opa Lennox ook mee. Het is niet zo heel ver, niet zoals naar Mano. Dus daar kunnen zijn oude knoken nog tegen, zegt hij.
Hij moet in de auto leren instappen zoals ik, zegt het baasje. In één keer springen gaat niet meer zo fluks, dan moet het baasje helpen. Ik doe het voor! Eruit kan hij wel heel goed, soms te snel. Je moet wachten, hé opa Lennox, tot je “Hop” hoort! 😉

Alle spullen gaan bij in de auto! Ik hoor het vrouwtje zeggen dat het veel is. Ja, we gaan dan ook met vier op reis! Daar gaan we!

Toch best lange rit! Maar we zijn er! We zijn er! We maken meteen een wandelingetje en dan? Dan mogen we in onze eigen speelwei! Nu mogen jullie jaloers zijn!!! 😉

Wordt vervolgd! Heb nu even geen tijd meer: moet gaan spelen! 😉

Kita… de toeristische toer op!

Drukke dagen, drukke dagen! Hondenlief! Vakantie is om te rusten, leerde ik van opa Lennox! Amaai!
Gisteren: naar Perpezac-le-noir. Dacht eerst dat we naar een andere hond gingen… Neen dus, we gingen naar water. Met eendjes, zoals thuis. Wel een veel groter water dan in ons park.

Vandaag gareeltje aan en ik krijg een druif met een kwartje toeristenpilletje: we gaan dus een eind rijden! Zie je wel: auto in! Het vrouwtje en het baasje praten over Pompadour en Ségur le Château en ook over Nederlanders.

Halfweg! Kita, hop! Uit de auto: we gaan kijken!

Hier zouden veel paarden moeten zijn, maar ik zie er geen! Hoera! Want ik ben bang van paarden. 😉 Nu we hier toch zijn, wil ik wel alles zien. Ik wil over die muur klauteren om in die rare wei te gaan rennen. Mag natuurlijk weer niet van het vrouwtje! In het paardenkasteel van Pompadour mogen we niet binnen… (oef! :-))

Weer verder dus! We zijn te vroeg: de Nederlandse baasjes en hun honden zijn er nog niet! Ja toch, kijk! De baasjes wuiven! Twee nieuwe hondenvriendjes! Hoera!! Wat een dolle bedoening om al die hondjes en baasjes dag te zeggen! Die zwarte lijkt wel familie van mijn opa Lennox! 🙂
De baasjes gaan samen lunchen: een Nederlands-Belgische lunch in Frankrijk! Nou, ze maken het wel moeilijk! Wij moeten alle drie netjes blijven liggen. Ik ben best braaf, vind ik zelf! Het duurt wel een beetje lang en we verhuizen van de ene tafel naar de andere: in de zon, uit de zon, naar een tafel met bestek… Lekker, zeggen de baasjes! Daar is het blinkend doosje!
En nu gaan we nog een beetje wandelen… we poseren zelfs voor het blinkend doosje! 😉

Komaan, Kita, nu rijden we weer naar Mano! Instappen!

Oké, oké! … zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz…

Boerderijbezoek… met gids… :-)

Ha Mano, daar ben je weer! Warm, hé? Wat zeg je? Ga je me wat laten zien? Ja, maar, ik moet wel het vrouwtje meekrijgen, hé. Ik moet aan de leiband van ’t vrouwtje! Pas als ik een oma-hond ben, mag ik misschien zonder leiband, zegt het vrouwtje soms. Waarom, vraag je? Omdat ik te snel ben natuurlijk: het vrouwtje kan mij niet volgen… 😉

Mano, hier zijn we, ik heb mijn vrouwtje gevonden! Jouw vrouwtje komt ook mee, zie je dat? Wat zeg je? Een kalfje? Wat is dat? Ah zo, een klein koetje… mmmm …. zal het wel zien. Te vroeg geboren en nu al 14 dagen oud? Nog kleiner dan een gewoon pas geboren kalfje? Papfles? Aaaai, wat moeilijk allemaal!

En hier worden de koeien gemolken? Waar zijn dan de koeien? Oh, daar gaan we nu naartoe. Die moeten niet altijd gemolken worden, die zijn nu aan ’t eten? Dan melken en dan naar de wei! Ah zo! Oeioeioei, zo veel koeien en zo groot. Dicht bij ’t vrouwtje blijven. Neen, ik kom niet mee: ben beetje veel bang, joh! Die kleine koetjes vind ik leuker! Nee, nee, niet langs het paard, dat wil ik niet. Oef, vrouwtje gaat naar de andere kant!

Terug naar huis? Langs de kippen? Jaja, ik volg. Wacht, even trekken. Vrouwtje snapt het niet. Daar gaan we! Waar zijn die kippen? Ha, daar tussen dat hoge gras! Ik zie ze.
En mag ik nu mee in jouw hol kruipen? Neen dus… alleen voor opa’s! Pffff!
En wat zit daar? Het loopt tegen de muur! Hoe noemt het vrouwtje dat: een klein hagedisje? Moeilijk, moeilijk! Maar ik weet toch al wel dat een stapeltje papier een boek is! 😉

Oei, wat hoor ik daar? Een stoet! Een koeienstoet! ohoooohoooh! Wafwafwaf!!! Waar is het blinked doosje? Wafwafwafwaaaaaf!

Koest, Kita! Koest! Ik film al! Je doet de koeien nog schrikken!

Oef… lange reis!

Wat gebeurt er allemaal? Al mijn eten in zakjes? Mijn huisje helemaal plat? Ik kan er niet meer in!

Instappen, Kita! We gaan naar Mano!

Ohlala! Mano, here I come! Wel lang in de auto, hé, vrouwtje? We stoppen dikwijls, maar buiten is het veel te warm!
Maar nu zijn we er!
Hé Mano, hier ben ik. Hoe gaat het met opa Mano? Je hebt de groeten van mijn opa Lennox. Hij is nog thuis! Beter voor zijn oude knoken, zegt hij. Ah, wat zeg je? Dat je dat goed begrijpt? Ja, opa-vrienden onder elkaar zeker… 😉

Het is hier ook warm. Slapen en rusten dus van de lange reis! …. zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz…

 

 

 

 

Citytrip… naar Vorselaar

We vertrekken, zegt het vrouwtje! Te voet naar het station. Dat is niks nieuws: misschien gaan we naar de krantenwinkel, daar krijg ik een snoepje van de meneer. Nee, nee, we kopen twee stukjes papier en we gaan naar de trein. Nééééééé, niet de roltrap.

De trein naar Herentals. Weinig mensen. Wil het wel allemaal goed zien! En dan ga ik braaf liggen. En nu? Het vrouwtje praat met een mevrouw die de andere bibmevrouw ook kent, hoor ik. Ze is niet van het l@nd maar van XL… ?
Naar de bus dus nu! Weeral wachten! In de bus is er maar één papiertje, maar ik heb het gevonden. Vrouwtje zegt dat ik moet liggen. Oké, oké, hier zie ik alles goed.

We zijn in Vorselaar. Vrouwtje gaat naar een terras waar de mevrouw van haar vroegere school al wacht. Ik sloeber veel water en dan zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz onder de stoel van het vrouwtje. Moeten we nu alweer terug? Eerst nog een wandelingetje? Het vrouwtje kent de weg hier wel heel goed: ze heeft hier nog gewoond! Door het bos naar een andere bushalte.

Ik ben nog heel moe en er zijn zoveel mensenpoten op deze bus, veel te veel! We kunnen niet door. Ik plof neer en beweeg niet meer. De mevrouw op de hoge stoel, aan dat wiel,  zegt dat ik een héééél brave hond ben. Dat hoor je toch wel, hé, vrouwtje?!

Kita, sta! Afstappen.

Ik volg flink en netjes naast het vrouwtje. Naar de trein! Omdat ik zo braaf ben, krijg ik een kauwbeentje. Even kauwen. Te warm en te moe. zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Zijn we er weeral? Hier ken ik het. Maar die meneer met die muziekdoos ken ik niet. Die is nieuw. Hij zegt altijd maar: nice dog! ???
Vrouwtje, dit meen je niet? Moet ik tussen al die fietsen lopen? 😦

Komaan Kita, tussen de fietsen! Aan de andere kant zijn veel te veel scouts-kinderen!

Vandaag ben ik heel flink geweest! Ik heb alleen op de eerste trein een beetje gejankt. Maar verder…

Kita, vandaag was je voorbeeldig, een echte airedale-dame. Morgen ook? 🙂

Als jij niet te koppig bent, dan wel hé vrouwtje! 😉