We vertrekken, zegt het vrouwtje! Te voet naar het station. Dat is niks nieuws: misschien gaan we naar de krantenwinkel, daar krijg ik een snoepje van de meneer. Nee, nee, we kopen twee stukjes papier en we gaan naar de trein. Nééééééé, niet de roltrap.

De trein naar Herentals. Weinig mensen. Wil het wel allemaal goed zien! En dan ga ik braaf liggen. En nu? Het vrouwtje praat met een mevrouw die de andere bibmevrouw ook kent, hoor ik. Ze is niet van het l@nd maar van XL… ?
Naar de bus dus nu! Weeral wachten! In de bus is er maar één papiertje, maar ik heb het gevonden. Vrouwtje zegt dat ik moet liggen. Oké, oké, hier zie ik alles goed.

We zijn in Vorselaar. Vrouwtje gaat naar een terras waar de mevrouw van haar vroegere school al wacht. Ik sloeber veel water en dan zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz onder de stoel van het vrouwtje. Moeten we nu alweer terug? Eerst nog een wandelingetje? Het vrouwtje kent de weg hier wel heel goed: ze heeft hier nog gewoond! Door het bos naar een andere bushalte.

Ik ben nog heel moe en er zijn zoveel mensenpoten op deze bus, veel te veel! We kunnen niet door. Ik plof neer en beweeg niet meer. De mevrouw op de hoge stoel, aan dat wiel,  zegt dat ik een héééél brave hond ben. Dat hoor je toch wel, hé, vrouwtje?!

Kita, sta! Afstappen.

Ik volg flink en netjes naast het vrouwtje. Naar de trein! Omdat ik zo braaf ben, krijg ik een kauwbeentje. Even kauwen. Te warm en te moe. zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Zijn we er weeral? Hier ken ik het. Maar die meneer met die muziekdoos ken ik niet. Die is nieuw. Hij zegt altijd maar: nice dog! ???
Vrouwtje, dit meen je niet? Moet ik tussen al die fietsen lopen? 😦

Komaan Kita, tussen de fietsen! Aan de andere kant zijn veel te veel scouts-kinderen!

Vandaag ben ik heel flink geweest! Ik heb alleen op de eerste trein een beetje gejankt. Maar verder…

Kita, vandaag was je voorbeeldig, een echte airedale-dame. Morgen ook? 🙂

Als jij niet te koppig bent, dan wel hé vrouwtje! 😉