Wat doet dat baasje daar? Hij giet die grote, blauwe, zware fles leeg… véééél drinken in de grote pot nu! Yep, dan kan ik die fles nu wel pakken!
Waar is het vrouwtje? Ver genoeg weg! Sammy, doe je mee? Yes, hebbes!

Kita! Nee! Hier met die fles! HIER!!!

Dat zal ze maar denken! Rennen! Ze kan toch niet volgen! 😉 Even rusten. Sammy is het al beu! Ze roept wel hard, het vrouwtje. Ze is boos dus! Nog verder weg lopen, haha!
Ze leert het nooit: hoe meer ze roept, hoe meer ik wegloop. Als ze niet roept, is het niet leuk meer natuurlijk…

Wat hoor ik? Wat zegt het baasje van Spikkel? Beter plikplokken dan roepen? Beter voor haar hart? Wat is dat nu weer?
Vrouwtje is moe, ik hoor haar niet meer… beetje dichter gaan. Fles efkes laten liggen. Ze ziet mij niet eens meer en speelt met Spikkel! 😦 Awel, zeg! Hier ben ik ook, hé vrouwtje!

Hier ben je, koppige Kita! Zit!

Oei, ze doet de leiband aan? En nu? Aaaai, zoals bij het graven: derde keer: leiband-keer! Dat weet ik nu al… ik graaf niet meer. Behalve als ik een keertje vergeet dat het niet mag. 😉

We gaan de fles oprapen en in het mandje leggen!

En dan naar huis, je zal het zien! Niet te snappen! Toen ik nog een baby was, mocht ik thuis wel spelen met een leeg flesje… En nu niet meer… Snappen wie kan! De logica van de mensen is soms ver te zoeken!
Hé, ik mag toch weer spelen! Zal er nu maar AF!-blijven! 😉