Ha Mano, daar ben je weer! Warm, hé? Wat zeg je? Ga je me wat laten zien? Ja, maar, ik moet wel het vrouwtje meekrijgen, hé. Ik moet aan de leiband van ’t vrouwtje! Pas als ik een oma-hond ben, mag ik misschien zonder leiband, zegt het vrouwtje soms. Waarom, vraag je? Omdat ik te snel ben natuurlijk: het vrouwtje kan mij niet volgen… 😉

Mano, hier zijn we, ik heb mijn vrouwtje gevonden! Jouw vrouwtje komt ook mee, zie je dat? Wat zeg je? Een kalfje? Wat is dat? Ah zo, een klein koetje… mmmm …. zal het wel zien. Te vroeg geboren en nu al 14 dagen oud? Nog kleiner dan een gewoon pas geboren kalfje? Papfles? Aaaai, wat moeilijk allemaal!

En hier worden de koeien gemolken? Waar zijn dan de koeien? Oh, daar gaan we nu naartoe. Die moeten niet altijd gemolken worden, die zijn nu aan ’t eten? Dan melken en dan naar de wei! Ah zo! Oeioeioei, zo veel koeien en zo groot. Dicht bij ’t vrouwtje blijven. Neen, ik kom niet mee: ben beetje veel bang, joh! Die kleine koetjes vind ik leuker! Nee, nee, niet langs het paard, dat wil ik niet. Oef, vrouwtje gaat naar de andere kant!

Terug naar huis? Langs de kippen? Jaja, ik volg. Wacht, even trekken. Vrouwtje snapt het niet. Daar gaan we! Waar zijn die kippen? Ha, daar tussen dat hoge gras! Ik zie ze.
En mag ik nu mee in jouw hol kruipen? Neen dus… alleen voor opa’s! Pffff!
En wat zit daar? Het loopt tegen de muur! Hoe noemt het vrouwtje dat: een klein hagedisje? Moeilijk, moeilijk! Maar ik weet toch al wel dat een stapeltje papier een boek is! 😉

Oei, wat hoor ik daar? Een stoet! Een koeienstoet! ohoooohoooh! Wafwafwaf!!! Waar is het blinked doosje? Wafwafwafwaaaaaf!

Koest, Kita! Koest! Ik film al! Je doet de koeien nog schrikken!