Ondertussen zijn we weer thuis… tja, einde eigen speelwei… en opa Lennox wandelt weer veel op zijn eentje in de grote speelwei…
Maar ik heb nog veel te vertellen over de vakantie op Twisterhof! Als de baasjes onze eigen speelwei even beu waren, dan kregen we het gareeltje aan en dan de auto in.
Vrouwtje, hoe heette het plaatsje waar ik geen ster wilde zijn? Ah ja, Winschoten! Daar gingen we wandelen in het Sterrebos. Maar ik heb het lekker vertikt om te gaan zitten bij de bank met al die kleurtjes! Vrouwtje vond dat wel niet leuk :-(, want ze wilde een ster plikplokken! Maar ik verkocht airedalekuren, af en toe hoort dat zo! 😉
Na de grote wandeling wilden de baasjes AA.
De Ruiten AA, Kita, in Sellingen!
Dat ging niet door, ’s middags geen eten… zei de lieve mevrouw aan het onthaal in Sellingen. Dus bleven we daar. Een echt speelwei-terras. Spelen mocht niet, braaf liggen wel! 🙂 En opa Lennox heeft een paar keer geblaft! Aaaiaaai, baasje niet goed gezind. Nou, voor een Labrador heeft die soms toch ook airedalemanieren!
De baasjes hebben lekker geluncht (wat dat ook is…), wij kregen alleen een watertje! 😦
- Die kippen zien er anders uit dan bij Mano…
- Daar zijn we!
- Een ster! Dat zal wel zijn!
- Neen, ik ga niet zitten, ik snuffel alleen maar!
- Een grote plas, zoals thuis…
- Met eendjes, zoals thuis…
- Lunchen in Sellingen… zij thee, Lennox en ik een watertje… 😦
- Een echt speelwei-terras waar je niet mag spelen!
- Braaf liggen is de boodschap!
- Een uilenbal als toetje. Ik wil die appel wel! 😉
- Waar is het vrouwtje? Opa Lennox is er ook niet gerust in…