Het is hier rustig. Alleen Gitte en ik zijn in de speelwei, én onze vrouwtjes natuurlijk. Ha, daar is Sammy. En wat zegt haar vrouwtje? Komt Lucien ook? Maar met de fiets? Hahahaha, een fietsende hond? 😉 Ah, hij mag rustig in een fietskar liggen… 🙂 En zijn vrouwtje fietst!

Jaja, daar is de kleine Lucien! Wat een klein hondje nog. Voorzichtig zijn, zeggen alle vrouwtjes, Lucien is nog een pup! Zeg, ik ben wel een Airedale-dame, hé, ik weet dat wel! Oei, Gitte doet een beetje hevig precies… ik zal maar even opzij gaan… en met de andere hondjes spelen. Seffens zal ik ook wel eens dag zeggen tegen kleine lieve Lucien.

Hij staat best zijn mannetje, Lucien. Hij is slim, voor de veiligheid gaat ie maar veel op zijn rug liggen. Voor wie die hondentaal niet snapt, dat betekent: ik geef me over, mij geen pijn doen… even rustig!
Hé, Lucien, ik ben Kita. Zal ik ook je vriendinnetje worden? Grobber was een dikke vriend, jij ook?
We spelen hier met veel, hé, zie je dat? En als de vrouwtjes niet kijken, leer ik je mollen vangen… dat mag eigenlijk niet, daarom!

Wat? Moet ik mee naar huis? Aaaiaai, het vrouwtje zal weer moeten gaan tokkelen! 😉

Ohoh! Het vrouwtje zegt dat het moet gedaan zijn met dat meekijken in haar boek. Dat vindt ze niet leuk! Ze heeft een goed idee.  (Ja, dat gebeurt ook! :-)) Ze gaat me leren lezen en dan krijg ik mijn eigen stapeltjes papier, oei, sorry: boeken! Jaja, vrouwtje, ik ben slim genoeg, ik weet het. Dat zijn boeken! 😉

We beginnen bij het begin, zegt ze. Nu ja, wat anders? “Boekgewenning”? Dat ik boeken niet mag verscheuren zoals lege dozen? Wat flauw! Dat weet ik toch al lang? Ik raak geen boek of tijdschrift aan!

Dat is juist! Flinke meid. Kom nu maar hier bij ’t vrouwtje. Zit!

Aha, ze bedoelt dat we eerst gaan plaatjes kijken? Het vrouwtje leest voor: Op de boerderij. Ha, dat is bij Mano! Dat is interessant. Ik kijk flink en luister naar het vrouwtje. Ik word er moe van! 😉 Maar het is leuk en ik ben heel flink, zegt het vrouwtje! Ha! Wafwaf! Nu nog plikplokken ook? 😉

Daar gaan we weer! Met gareeltje, dus in de auto? Neen? De tram! Helemaal tot in de metro en dan nog een eindje! Hier stappen we uit! Aha, het vrouwtje is echt heel flink vandaag: ze denkt er aan dat ik niet op de roltrap wil. Gaan we weer naar de meneer en mevrouw in de school? Neen, dus! Zeg, dit is wel een heel eind stappen. Wat een grote speelwei! Even trekken: mag ik nu los? Is dit geen stenen speelwei?

Kita, hier! Niet trekken! Zit!
Neen, dit is geen speelwei, dit is ’t Sint-Jansplein!

Vrouwtje doet een praatje met een andere mevrouw! Bon, we moeten nog verder: door de Pretstraat zegt het vrouwtje. Hahaha… wat een pret… 😉
We zijn er! Toch een school?! Door een gang, snel, naar een stenen speelwei. Kleinere stenen speelwei. Ha, hier werkt het vrouwtje. Het zit zo: mijn vrouwtje is de bibmevrouw in deze school, de bibmoe! En nu komt het vrouwtje iets brengen naar de andere bibmevrouw hier! Een fenomenale superschat is die bibmevrouw, zegt het vrouwtje! Ohla! Ik ben wel de schat, hé, vrouwtje!
Daar is ze! Ja, ze is inderdaad een lieve bibmevrouw! Plikplok doet het blinkend doosje! Iedereen op de foto: de bibmevrouwen en ik!

We vertrekken weer! Aan de stenen speelwei met al die bussen doen we een terrasje! Neen, voor mij geen aspergesoep, grrr. Nee, ook geen bolleke zoals die meneer daar! Ggrrrr. Het vrouwtje plikplokt weer met het blinkend doosje. Wat zegt ze nu weer? Sfeerbeelden voor een ict-fan? Begrijpen wie kan! Ikke niet… dutje doen… zzzzzzzzzz….

Peutpeueueutbeuoeoeoep.
Wafwafwaf. Ggggrrrrwieiefggggrrr. Wafwaf! Wat is dat? Wat heeft het vrouwtje daar nu? Iets roos. En als haar vingers bewegen, komt er een leuk geluid uit.

Kita, zit!

Zitten? Direct, zie! Is het voor mij? Ja, ik krijg het. Het vrouwtje legt het voor mij neer en zegt dat ik ’t mag pakken. Eerst voorzichtig snuffelen. Hap en weg ermee voor ze van gedacht verandert. Peutpeueueutbeuoeoeoep. En nog eens, en nog eens. Met pootje op duwen! Wafwaf! Dit is leuk!
Overal mee naartoe. Pak het bij ’t oortje. Wat zegt ze? Voorzichtig zijn met ’t varkentje? Is dit een varkentje? Héhé…Peutpeueueutbeuoeoeoep!

Kita, niet zo wild, rustig.

Veel te leuk! Hipperdepiep, een nieuw speeltje! Daar is het blinkend doosje!
Fans, geluid aanzetten, dit is heel leuk!

Voilà, geef nu maar hier, er is al een oortje af! Time out!
Kita, hier! Los! Time out!

Altijd hetzelfde: als het echt leuk is, gaat het mis! 😦  Ggggrrrrr!

Het vrouwtje en het baasje lopen te praten met het vrouwtje van Sammy en de mevrouw met de koekjes die nu met Iko naar de wei komt. Iko en Lennox zijn aan ’t ravotten, ik ga af en toe eens kijken maar moei me beter niet… opa Lennox zou het niet leuk vinden!

Het vrouwtje heeft de bal bij in die grote plastic zak maar vergeet die te geven. Marathon, ten miles, training, loopschema’s… Hebben ze het over nieuwe honden of wat? Ik snap er niks van maar het lijkt wel interessant: ze vergeten ons!
Wafwafwaf…en even tegen de arm van ’t vrouwtje duwen. Ahah, het helpt. Sammy en ik krijgen de bal. Hoera! En nu maar stoeien en lopen, en nog rennen, en nog lopen… en weer maar lopen, en nog, en nog…

Nu ben ik echt moe. Pfff.

Kita, breng de bal! We gaan naar huis.

Ik ben te moe! En hij ligt zo ver, die bal, maar ik slef er wel naartoe…

Nu ben je moe, hé, Kita? Hebben Sammy en jij ook de ten miles willen lopen?

Euh?? ‘Ten miles’ is dus zeker geen andere hond! 😉