Echt?… Ik mag een boek kiezen?

Wat een gedoe! Mijn mooie blauwe gareeltje is veel te groot nu mijn jas uit is. Weer uit en het rode dan maar weer aan. Het vrouwtje zucht ervan. We gaan met de tram naar het huis met de bundeltjes papier, zegt ze.

Boeken, Kita, boeken!

Leuk vandaag, de tram. Ik kan alles goed zien en ik mag blijven staan van ’t vrouwtje, dan blokkeer ik niet heel de gang. Alles loopt wel erg vlug voorbij onze tram, hé, vrouwtje?
We zijn er al. Ik denk dat het daar aan de overkant is, waar de bundeltjes…euh, boeken buiten staan.

Kita, wacht! Er komen auto’s!

Jaja, we gaan daar binnen! De vriendelijke boekenmeneer is er ook weer. Hij weet nog dat ik groot ben want hij zegt er niks van deze keer. 😉 We mogen de trap op naar boven: daar liggen de boeken over dieren, zegt hij! Yes!
Vrouwtje, mag ik deze? Please, please, please?

Bon, weer buiten! Wat zegt ze, mijn vrouwtje? Helemaal te voet naar huis, van Mortsel naar Berchem! En wie is die mevrouw met de fiets? Tiens, heb ik haar niet gezien toen we naar de andere bibmevrouw gingen? Jaja! Mijn vrouwtje loopt de hele weg met haar te kletsen! 😉 Ik volg heel netjes, tussen hen in, naast de fiets!
Het vrouwtje mag vandaag tevreden zijn: ik was een voorbeeldige, niet-koppige airedale-lady!

Ja, Kita! Je was heel erg flink! 🙂

Weer of geen weer… acrobatentoeren!

Het water komt niet uit de kraan, maar uit de lucht gelopen vanmorgen! Bbbrrrr, help, waar is mijn jas? Zeg, vrouwtje, ik ga niet mee buiten. Ik trek erg hard aan mijn leiband om terug binnen te lopen. Koppig vrouwtje, ze wil persé naar buiten in dit hondenweer: niks aan te doen. Oké, ik volg braaf. Hoekje om en pipi, nog even snuffelen en gauw een worstje droppen. En nu eens flink schudden en ik wil terug.

Kita, deze kant op! Volg! We gaan naar de wei!

Wat zegt ze? Naar de wei? Aha, in de  plassen spelen ;-)? Bon, ben nu toch al nat… 😦
Waarom zeggen de vrouwtjes en de baasjes van mijn vriendjes dat ik nu zo mooi ben? Zeg eens, ik ben altijd mooi! Ik ben een airedale-lady, hé!

Daar heb je het! Iedereen gaat naar huis en wij blijven nog. Tja, geen probleem… ik amuseer me nog wel. Nu heb ik de wei en de boom voor mij alleen. Het vrouwtje heeft het blinkend doosje mee: ze plikplokt en ze filmt, ook al loopt ze onder zo’n dakje dat open en toe gaat. Ik zal eens mijn best doen!

Nu al komen? Zo vlug al? Ggggrrrr, dat zal dan toch met een grote omweg zijn, wat denkt ze nu wel, mijn vrouwtje! Altijd als het leuk wordt, is ’t gedaan! Gggrrr.

Fans, foto’s en een filmpje! Omdat het weekend is, zegt het vrouwtje!

 

Jaja… ik ben het!

Zo vroeg op? Neen, ik wil nog niet uit mijn mand! Dat had je gedacht… Als het vrouwtje iets in haar hoofd heeft… Oké, om 6.15 uur naar de speelwei! Ach ja, ik wil wel wat rennen!

En nu de auto in. Het vrouwtje praat altijd maar over trimmen. Wat zou dat zijn! Maar ik weet het meteen als ik de poort zie waar we uitstappen! Dit is bij mijn mama Funnygirl. Zie je wel, daar is haar baasje al! Ik mag mee, het vrouwtje niet! Haha, dat is nieuw…

Daar is het vrouwtje weer! Ja, vrouwtje, mijn jas is uit, die ligt daar op de grond. Ik loop nu in mijn ondergoed zegt het baasje van mijn mama… 😉 Hij zegt ook dat mijn zus, die in Frankrijk woont, veel prijzen wint. Nu ben ik toch een beetje fier op mijn zus, zie! Het baasje van mijn mama meet mij: 61 cm. Dat is groot voor een meisje! Oh, dan ben ik dus een grote airedale-dame! 😉

We gaan naar huis, ik mag van de tafel springen! Enneuh, als het weer hagelt en onweert zoals gisteren, mag ik dan mijn groene trui aan?

Neen, Kita, toch niet in de zomer met zo’n dikke trui!

Zeg vrouwtje, dan mag het zomerweer wel beginnen, hé, nu ik rondloop zonder jas!

 

Ik… en mijn krullen… nog even!

Hai fans… nog even goed kijken! Want ik kom pas woensdag of donderdag terug… ik ga het heel druk hebben! En dan? Ja, dan! 😉

Wordt vervolgd! 😉

Juni toen… en juni nu!

Het vrouwtje zit aan het tokkelding… ah nee, dat is waar: ik leerde vandaag een nieuw woord: computer! Dat tokkelding en die rechthoek waarop allerlei beweegt is een computer! Zoals een pakje papier een boek is. Die mensentaal toch!
Dus het vrouwtje zit te tokkelen! Er flitsen veel plaatjes en hondjes voorbij en het vrouwtje moet erg lachen! Zegt af en toe mijn naam! Ze heeft een goed idee, hoor ik!

Kom, Kita, kom uit je bench! We gaan foto’s maken!

Ja, ik wil wel uit mijn bench, daar niet van! Weeral plikplokken?

Ja, Kita, volg. Een heuse juni-fotoshoot!

Ha, gaan we naar een nieuw vriendje? Die heeft dan wel een lange naam! Naar beneden in elk geval!
Mag ik op de vensterbank springen? Leuk! En nu in de mand zitten? Het zijn wel gemakkelijke oefeningen vandaag, hé vrouwtje? En nu naar de auto? Ah, dat komt ze ook nog te kort? Wat zegt ze? Nog éne op het gras? Oké! Is het nu al gedaan?
Ik begon het net leuk te vinden! Zeker de snoepjes die ik krijg als ik zo mooi stilzit als ze plikplokt! 🙂

Ha, Kita, nog eentje dan, bij mijn mooie boompje! 🙂

Koppige ikke en… mijn boom!

Zóóóóóóóóóóóó boos was het vrouwtje! En niet alleen op mij! Ook op “wie doet nu zoiets”. Die ken ik niet, en ik denk dat dat best is… 😉 Waarom? Wel, “wie doet nu zoiets” heeft allerlei “huisvuil” gedropt in het straatvuilnisbakje bij de poort van de speelwei. De grote zwarte vogels pikken dat daar allemaal uit en vliegen ermee over de speelwei. En dan? Haha, dan laten ze dat vallen! Yippie! Zo vond ik iets wit! En daar heb ik, en ook Sammy, mee rondgelopen. Natuurlijk bracht ik dat niet naar het vrouwtje toen ze riep! Ik ben een koppige terriër, weet je nog?

En een puber! Kita, hier! Bah, dat is een vies maandverband!

Wat zegt ze? Aaaai, zo boos dat ze zelfs vergeet te plikplokken! Het ding is in twee. Sammy en ik hebben elk een stuk. Eind van het liedje: we hebben niks meer: de vrouwtjes hebben het afgepakt met poepzakjes en in de vuilnisbak gedaan.

Iedereen – behalve ik – is nu naar huis. Het vrouwtje haalt het blinkend doosje uit haar tasje. Dat is wel wat laat, want de pret is uit.

Kita klim nog maar eens in je boom! Dan film ik!

Boom? Ja, dat is ook leuk! Er in en er uit! Het blinkend doosje werkt! 😉 ’t Vrouwtje denkt niet meer aan “wie doet nu zoiets” en ze is niet meer boos, gelukkig! 😉

Jippie… knuffelen!

Als ik braaf ben en het vrouwtje heeft na het eten tijd… als ze dus niet moet gaan tokkelen, hihi… wel dan mag ik soms op haar schoot ‘klimmen’. Dat is niet dikwijls… minder dan ik wel zou willen. 😦
Dan schuift ze haar stoel ver achteruit, van de tafel weg – jammer dan kan ik er niet aan snuffelen… 😉

En dan? Dan mag ik met mijn voorpoten op haar knieën springen. Ja, mijn achterpootjes moeten op de grond blijven… ik ben veel te groot nu om helemaal op schoot te springen.

Natuurlijk geef ik dan veel kusjes aan het vrouwtje en ik leg ook mijn kopje op haar schouder.
Gisteren plikplokte het vrouwtje! Wat een gedoe! 🙂

Altijd jammer als het geknuffel – veel te snel –  stopt!

Kita, gedaan! Terug op de pootjes!

Voilà, daar heb je het al! Wat zeg ik nu net? 😉

Kita goes… online!

Ohlala, het vrouwtje tokkelt al een hele poos en af en toe zegt ze iets tegen mij… ik snap er niet veel van. Airedale Cora, 2 jaar, Duitsland. Mooie filmpjes…

Hoezo? Ik heb nu een vriendinnetje in Duitsland? Nee, nee, ik heb een vriendje in Frankrijk: Mano!

Neen, Kita, een online vriendinnetje… via Facebook!

Wat boek? Online? Twee honden? Twee airedales?

Neen, Kita, het online vriendinnetje heet Cora: je ziet haar alleen op filmpjes! En hoe meer mensen de filmpjes zien, hoe beter: de opbrengst gaat naar een Stichting die dieren redt, vertelt haar baasje!

Ik snap er niks van! En wanneer komt Cora naar de speelwei? En wanneer mag ik de filmpjes zien?

Oh, Kita… zucht… Cora is een ver-weg-vriendinnetje! Filmpjes: hier zie: wel twee vandaag!

Fans, kijken, hé! Voor één keer ben ik het niet maar het is wel super! Het is mijn ver-weg-vriendinnetje Cora!

Nieuws van de dag?… Mollen, putten en Lucien!

Gisteren en vandaag was het druk op de wei: veel te beleven!

Vanmorgen hadden Sammy en ik een molletje gevonden, bij de draad. Het molletje zat vast in ’t gras en we konden het maar niet pakken. ’t Vrouwtje van Sammy en mijn vrouwtje kwamen kijken… jammer genoeg zijn die veel te snel nieuwsgierig! En… de pret was meteen uit natuurlijk! Mijn vrouwtje heeft het molletje gepakt en over de draad gezet. Voilà, toen konden Sammy en ik er niet meer bij! Ggggrrrr. 😦
 ’t Vrouwtje van Sammy gooide toen met een oranje balletje: hebben we daar maar braaf mee gespeeld! Afleiding noemen de vrouwtjes dat! 😉

En gisteren! Hoera, hoezee! Lucien was er ook en het komt dik in orde! We leren hem graven! En hij kan het al! Lucien paste precies in de put! De vrouwtjes moesten eerst lachen, maar dat heeft niet lang geduurd want graven mag echt niet. Daarom is het natuurlijk zo fijn! 😉 Mijn vrouwtje zegt dat ze nog rustig op vakantie wil, zonder dat ik graaf! En ’t vrouwtje van pup Lucien wil ook een hond die niet graaft… Waarom zijn die vrouwtjes en baasjes toch tegen alle leuke dingen? Gggrrrwaf! 😉

Lang geleden!… Maar daar is Luna!

Ha, even trekken aan die leiband: de poort van de speelwei is in zicht. Het is niet meer zo warm, dan wil ik spelen!

Kita, hier. Terug!

Had het kunnen weten natuurlijk. Nu duurt het nog langer voor we binnengaan. Gggrrrr. Oef, het vrouwtje doet de poort open. Jaja, ik ga al zitten en ik wacht braaf.

Vrij!

Yesyesyes! Wie is daar? Wie loopt daar naast Truco? Ken ik haar? Ja, kijk, dat is Luna! Luna is een malamute, net zoals Shasta van de mensenpuppy van ’t vrouwtje.
Dat is lang geleden! Snel wat hollen! En maar dollen! En ook rollen! Truco probeert ook mee te doen…

Een lange stok? Ook goed! Leuk!