Héla, toch nog iemand om mee te spelen! Dat is lang geleden! Daar heb je Kyra! Leuk! We spelen en hollen!
Er is maar één probleempje: als we ver weg zijn en de vrouwtjes roepen… tja, dan weten we het niet zo goed meer… Kyra, Kita… Ik loop gauw naar het vrouwtje maar Kyra moest komen naar haar vrouwtje… En daar vertrekt Kyra, oei en hoorde ik nu niet Kita? Pffff, niet gemakkelijk! Maar we spelen wel leuk en we trekken het ons niet erg aan… 😉
Volgens het vrouwtje lopen we zo hard dat we uit de film hollen! Hahahahaha! 😉
Wat doet dat baasje daar? Hij giet die grote, blauwe, zware fles leeg… véééél drinken in de grote pot nu! Yep, dan kan ik die fles nu wel pakken! Waar is het vrouwtje? Ver genoeg weg! Sammy, doe je mee? Yes, hebbes!
Kita! Nee! Hier met die fles! HIER!!!
Dat zal ze maar denken! Rennen! Ze kan toch niet volgen! 😉 Even rusten. Sammy is het al beu! Ze roept wel hard, het vrouwtje. Ze is boos dus! Nog verder weg lopen, haha! Ze leert het nooit: hoe meer ze roept, hoe meer ik wegloop. Als ze niet roept, is het niet leuk meer natuurlijk…
Wat hoor ik? Wat zegt het baasje van Spikkel? Beter plikplokken dan roepen? Beter voor haar hart? Wat is dat nu weer? Vrouwtje is moe, ik hoor haar niet meer… beetje dichter gaan. Fles efkes laten liggen. Ze ziet mij niet eens meer en speelt met Spikkel! 😦 Awel, zeg! Hier ben ik ook, hé vrouwtje!
Hier ben je, koppige Kita! Zit!
Oei, ze doet de leiband aan? En nu? Aaaai, zoals bij het graven: derde keer: leiband-keer! Dat weet ik nu al… ik graaf niet meer. Behalve als ik een keertje vergeet dat het niet mag. 😉
We gaan de fles oprapen en in het mandje leggen!
En dan naar huis, je zal het zien! Niet te snappen! Toen ik nog een baby was, mocht ik thuis wel spelen met een leeg flesje… En nu niet meer… Snappen wie kan! De logica van de mensen is soms ver te zoeken!
Hé, ik mag toch weer spelen! Zal er nu maar AF!-blijven! 😉
We vertrekken, zegt het vrouwtje! Te voet naar het station. Dat is niks nieuws: misschien gaan we naar de krantenwinkel, daar krijg ik een snoepje van de meneer. Nee, nee, we kopen twee stukjes papier en we gaan naar de trein. Nééééééé, niet de roltrap.
De trein naar Herentals. Weinig mensen. Wil het wel allemaal goed zien! En dan ga ik braaf liggen. En nu? Het vrouwtje praat met een mevrouw die de andere bibmevrouw ook kent, hoor ik. Ze is niet van het l@nd maar van XL… ? Naar de bus dus nu! Weeral wachten! In de bus is er maar één papiertje, maar ik heb het gevonden. Vrouwtje zegt dat ik moet liggen. Oké, oké, hier zie ik alles goed.
We zijn in Vorselaar. Vrouwtje gaat naar een terras waar de mevrouw van haar vroegere school al wacht. Ik sloeber veel water en dan zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz onder de stoel van het vrouwtje. Moeten we nu alweer terug? Eerst nog een wandelingetje? Het vrouwtje kent de weg hier wel heel goed: ze heeft hier nog gewoond! Door het bos naar een andere bushalte.
Ik ben nog heel moe en er zijn zoveel mensenpoten op deze bus, veel te veel! We kunnen niet door. Ik plof neer en beweeg niet meer. De mevrouw op de hoge stoel, aan dat wiel, zegt dat ik een héééél brave hond ben. Dat hoor je toch wel, hé, vrouwtje?!
Kita, sta! Afstappen.
Ik volg flink en netjes naast het vrouwtje. Naar de trein! Omdat ik zo braaf ben, krijg ik een kauwbeentje. Even kauwen. Te warm en te moe. zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Zijn we er weeral? Hier ken ik het. Maar die meneer met die muziekdoos ken ik niet. Die is nieuw. Hij zegt altijd maar: nice dog! ??? Vrouwtje, dit meen je niet? Moet ik tussen al die fietsen lopen? 😦
Komaan Kita, tussen de fietsen! Aan de andere kant zijn veel te veel scouts-kinderen!
Vandaag ben ik heel flink geweest! Ik heb alleen op de eerste trein een beetje gejankt. Maar verder…
Kita, vandaag was je voorbeeldig, een echte airedale-dame. Morgen ook? 🙂
Als jij niet te koppig bent, dan wel hé vrouwtje! 😉
Wat zegt het vrouwtje? Papieren wegbrengen naar de mensenpuppy van ’t vrouwtje? En ik mag mee? Oei, niet spelen met Shasta en Goofy? Het is maar over en weer want de mensenpup heeft geen tijd, ze vertrekken bijna op vakantie. Ah zo! En de mensenpuppy heeft nog snoepjes voor opa Lennox en mij? Wegwezen dus!
Daar zijn we! Maar de baasjes zonder tijd staan nog te praten bij de auto. Ik wil er wel even uit, dat mag van ’t vrouwtje, maar aan de leiband… Kijk, wie zie ik daar? De konijntjes van de mensenpup. Ha, dat zijn dus de ‘Nijntjes’ van Shasta en Goofy!
Mag ik dichterbij, vrouwtje? Dat mag! Hoe kan nu zoiets? Ik loop rustig mee voor de pret weer uit is… Er komt een nijntje naar mij: dat is Bella! Dag Bella, ik ben Kita. We steken onze neusjes tegen elkaar! Ik geef een likje, maar dat wil Bella niet: ze spurt weg! Hoe jammer! 😦
Voilà, en nu vertrekken we weer. Instappen zegt het vrouwtje en gordel aan! Tot volgende keer, Bella! 🙂
Hiphoi hiphoi! De boekentas is thuis en ’t vrouwtje gaat mee naar de wei! Het zonnetje schijnt… Sammy heeft geen interesse in spelen: die kijkt naar de konijnen! Pfff.
Wat is dit? Wie laat dat hier nu slingeren? Een sok? Leute gegarandeerd! Trekken en hollen! En nog meer van dat!! 😉 Van die sok blijft niet veel over… 😉 Moeten we nu al naar huis?
We gaan nog op pad, Kita! Komaan!
Kijk, we gaan naar de tram! Misschien gaan we weer stapeltjes papier halen in de winkel aan de tram! Jaja, ik weet het wel: boeken, boeken, boeken! Ik blijf heel braaf liggen terwijl het vrouwtje wacht op de boeken. Het is een andere boekenmeneer vandaag, maar hij lijkt wel heel erg op de echte boekenmeneer. Dat is zeker omdat het ook een boekenmeneer is! 😉 Het vrouwtje krijgt weer zo’n mooi zakje waar ik niet mag aan snuffelen.
En nu gaan we nog een brood kopen, zegt het vrouwtje! Bij de Panos, zegt ze. Ze doet maar! Ik loop wel mee…
Kita, volg! Het is groen licht!
Nog zoiets… rood licht, groen licht… weten die mensen nu echt nog niet dat honden kleurenblind zijn? Nu ja: het vrouwtje zal wel blaffen dat ik moet volgen…
Oh ja, en de sok is gefilmd door het blinkend doosje… 🙂 Ver genoeg kijken…
Yes! We gaan naar de wei, eindelijk! De baasjes hebben lang geslapen vandaag… Maar nu is het zo ver! En de zon schijnt, het is zelfs al een beetje warm…
Oh, kijk nu! Ernie is terug van vakantie! Joepie! Die zal wel willen rennen! Dat vind ik leuk. Ik kan wel nooit winnen, maar het rennen is wel leuk.
Hallo, Ernie! Hoe was de vakantie? Heb je Mano gezien in Frankrijk? Nee? Jammer.
Zullen we wat rennen? Komaan! Waarom wil je niet? Zal je even duwen! Hallo, Ernie, ik ben hier, zullen we rennen? Pfff, hij wil niet! Zal er maar bij gaan zitten en even wachten. Beetje geduld oefenen. Duurt lang. Zal maar gaan liggen! Duurt veel te lang! Zeg vrouwtje, zie je dat niet? Ernie wil niet lopen: die staat hier maar. Wat nu? 😦
Kunnen de baasjes hier nu niks aan doen? Die staan daar maar te kletsen over de Provence. Weeral nieuwe hond? Die nieuwe hond lijkt interessanter dan wij! 😉
Hallo Ernie! Hoe was de vakantie?
Rennen? Even duwtje geven… dan start hij misschien!
Wat een dag!! Het was al raak vanmorgen! Het vrouwtje maakt lawaai met de rolluiken en wil dan het venster open zetten, om te … lucht… of zoiets. Eerst moet dan die doorzichtige witte lap opzij. Er valt een piepklein bloempotje! Ik help flink: ik raap het vliegensvlug op en breng dat ding natuurlijk meteen in veiligheid, ver van ’t raam en de gevaarlijk zwierende witte lap. Probleem: potje stuk, plantje stuk, overal bruine smurrie! Vrouwtje ooooo zo boos!
Kita! Los! Naar de keuken! Liggen!
Vanavond koken we samen! Jaja! Leuk! Het vrouwtje haalt alles uit de koude kast en ik wil helpen! Weer niet goed! Vrouwtje weer beetje boos.
Kita! Af! Weg daar!
Oeioei, het gaat echt niet goed vandaag! Maar we gaan wel naar de speelwei vanavond! En dat is leuk, want er is een nieuw vriendje: Spike! Zijn baasje moet nu niet meer naar school en nu kan hij veel naar de wei komen met Spike! Toch één ding dat goed gaat!
Kom Kita, we gaan naar huis, het begint te regenen!
Ik moet nog flink trainen! Ik neem me voor om morgen geen gras meer te eten en niet meer te graven. En als er niet meer gespeeld wordt, dan ga ik hollen! Het vrouwtje zal dat wel goed vinden! Ze zegt toch altijd: rennen! 😉
Hoe dat zo komt? Wel, ik zal het eens uitleggen! Ben ik eindelijk eens niet aan de leiband als ik een konijn zie… ik blijf stokstijf staan om het echt goed te zien. Ja, het is een konijn, en nog een flink ook! YES!!!! Er achteraan!
Konijn plots weg! Huphup en weg! Zomaar weg! Zomaar verdwenen! De tunnel in! Tja, Ernie is er niet… Die is naar Frankrijk, het land van Mano! Ernie zou ’t wel kunnen pakken!
Trainen dus… Het vrouwtje moest zelfs beetje lachen! Ze lachte me een beetje uit! 😦 Maar dan heeft ze me wel getroost met een snoepje, ook niet slecht. Geen konijntjes meer? Dan maar in de plassen!!! 😉
Onderweg naar de wei, ontmoeten we toch wel Hermelijntje zeker! Dat mevrouwtje kan best heftig zijn, amaai! Enfin, met ons allen op weg dus… heb wel wat aan de leiband getrokken, het vrouwtje was niet zo tevreden…
In de wei is er een wit-zwart pluisje aan ’t rondlopen… even dichterbij hollen… oooh, een baby-pup! Salto is 15 weken vertellen zijn baasjes. Wat een dotje, zegt het vrouwtje! Héla, vrouwtje, ik ben hier het schatje want ik speel heel voorzichtig met die kleine uk! 😉 Hij heeft wel scherpe tandjes, zeg! 😦 Maar Salto moet al snel vertrekken, hij mag niet te moe worden! Dat is niet goed voor zijn pootjes, die moeten nog veel groeien.
Tiens, wat vliegt daar ineens naar Gitte? Leuk, dat moet ik pakken en wegwezen! Het vrouwtje roept wel dat ik moet komen en dat leuke ding moet teruggeven, maar daar heb ik geen oren naar. Ze is wel heel erg boos en het vrouwtje van Gitte ook. Gitte en ik trekken elk aan een kant van het ding! Na veel lopen en rennen geef ik het ding toch maar aan het vrouwtje van Gitte: ik krijg van haar een bal om mee te spelen…
En dan nog een beetje grashalmen eten! Vrouwtje weer heel boos…
Kita, hier!
…
…
HIER!!!!!!!!!!!! Seffens moet je weer overgeven! HIER!!!!!!!!!!!!!!!!!
Aaaaiaaai, zal dan toch maar dichter gaan… Moet aan de leiband natuurlijk! Einde pret.
Einde pret, je hebt het genoeg uitgehangen, puberende terriër-dame! Aan de leiband! Volg!
Het vrouwtje heeft weer een koppige dag, me dunkt. Niks is goed… 😉
Daar heb je Gitte! Even een robbertje dollen, pppffff, wat heeft die het toch altijd druk! Kijk nu, haar vrouwtje heeft een grote plastic zak bij. Even naar springen. Sapristi, mag duidelijk niet! Wat zou daar inzitten?
Ohlalala! Haha!!! Het vrouwtje van Gitte haalt een grote bal met twee koorden uit de zak en gooit ermee! We lopen er met zijn allen naartoe: Gitte, Colette, Juju, Sammy, Kio en ik! Dolle pret.
Wat nu? Speelt Gitte niet meer mee? Het is haar bal en ze doet niet meer mee? Dan wij maar, hé! Rare Gitte….;-)
Every day an airedale: Kita 