Daar is de boekentas. Het vrouwtje ook natuurlijk. Wat zegt ze, dat ze het nu wel even gehad heeft? Wat?
Vrouwtje, zullen we op pad gaan? Even janken en blaffen aan de deur. Ze zal het wel begrijpen! Waafwaf!

Ja, Kita, we gaan buiten.

Wat zeg ik je! Zie je wel! We gaan naar de tram! Yes! Oei, we stappen hier al af, dat is bij de groene schorten. Oeioei, wat nu? Oh, is het dat maar? Ik moet op de weegschaal. Ik ga flink zitten rondkijken op het weegvlak. Die mevrouw met dat kleine hondje vindt me uitermate flink! Wat is dat nu weer: uitermate?
23,600 kg. Dat is flink voor zo’n mooie airedale-lady als ik. Ik heb ook flink gesport: zwemmen in zee, judo met Gitte en hardlopen met veel vriendjes! 😉

Gaan we sporten? Zegt ze dat?! Yes, we gaan naar de Harmonie-speelwei! Hiphoi! Die Duitse herder is een opdringerig geval, kom vrouwtje, we gaan naar huis.
Op de tram ben ik superflink! Dat zegt mijn vrouwtje toch! 😉