Dit moet ik vertellen aan mijn opa Lennox. Zijn vriend Mohs, ook een labrador maar een bruine en een beetje ouder, is een paar maanden geleden naar Grobber gegaan… aan de andere kant van de regenboog. Dat wist opa al, gromde hij. Maar dit nog niet: het vrouwtje van Mohs heeft nu een nieuw hondenvriendinnetje, een klein, bruin hondje! Oh zo lief! Zo schattig. Ze heet Loulou! Opa Lennox moet maar aan de baas vragen om ook eens ’s morgens naar de speelwei te gaan: dan is Loulou er ook!

Gisteren speelde Loulou al mee in de sneeuw. Na een poosje kreeg Loulou-pup het koud en ging ze met haar vrouwtje naar huis.

Vanmiddag hebben Loulou en ik in het zonnetje gespeeld. Dat was wel leuk. Moeilijk om te plikplokken en te filmen, zo veel hollen en rennen, zegt het vrouwtje.

En vrouwtje, kijk eens, de bloemetjes hebben de sneeuw overleefd… heb je hun voetjes dan toch met warm water gewassen in mijn pawplunger? 😉

Nu ga ik een grote dut doen…  zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz… Do not disturb!