Opa Lennox en ik, we zijn weer thuis. We zijn naar de logeermevrouw geweest! Het is daar reuzeleuk! Ik heb er een potje van gemaakt, zegt het vrouwtje. En opa Lennox heeft flink geholpen, de logeermevrouw heeft het verteld aan het vrouwtje.

Vrouwtje kon er niet mee lachen, vrouwtje was zelfs een beetje verontwaardigd… Maar de lieve logeermevrouw was toch niet boos? Waarom het vrouwtje dan wel?

Wat ik dan gedaan heb? Me geamuseerd, meer niet!
Ja, natuurlijk heb ik wel het rieten mandje van de hondenspeeltjes en kauwbenen stuk gebeten. Maar opa Lennox heeft dus geholpen, in zijn pels hingen ook stukken als bewijs! En andere honden hebben ook al andere mandjes stukgebeten… Het mandje moest maar steviger zijn…
Ja, natuurlijk heb ik een pakje sigaretten te pakken gekregen en stukgebeten, dat was misschien niet zo slim… is niet zo gezond, want Luca, een ander logeervriendje moest ervan niezen…
En ja, natuurlijk heb ik buiten in de sneeuw een plastieken bloempot gevonden en dat was een leuk kauwspeeltje, toch? Hoe het er nadien uit zag, heeft het vrouwtje gelukkig niet gezien…

Wie snapt nu waarom het vrouwtje boos was? 😉 Alleen het vrouwtje! 🙂

Het vrouwtje heeft het gelukkig niet kunnen plikplokken, haha! Die maakte ondertussen plaatjes van de hopen wit spul, op weg naar de bib… Kijk maar, plaatjes zonder mij… 😦