Het is me wat! Het is druk in de wei vandaag. Niet omdat er zo heel veel vriendjes zijn of omdat wij zo druk spelen. Neenee, het zijn de baasjes en de vrouwtjes die het druk hebben. En niet met ons!

In de wei, daar staat mijn boom, weet je wel! Die boom waar ik zo graag in klim. Blijkt dat die boom een ‘nument’ of zoiets is. Een kraakwilg die ‘nument’ werd!

Kita, monument!

Nu ja, de takken van mijn boom kraken dus als er heel veel wind is en zakken dan naar beneden. De baasjes lopen dan tegen de takken. Mijn vrouwtje nooit! Die is ook niet zo groot! 🙂
Het baasje van Truco heeft leuke namen gevonden: Boum-boom en Tok-tak! Die namen zijn niet voor honden maar voor de boom en zijn takken! Leuk, hé! Omdat wij het niet zouden vergeten, hangen de namen nu op de takken! De baasjes en vrouwtjes vinden dat leuk!

En dan, dan begint Spikkel daar te snuffen en te blaffen aan het kleine poortje. Iedereen daar naartoe! Een Uil in de bosjes! Oei, wat nu? Een dode Uil!! Oeioei, een dood hondje? Het vrouwtje gaat plikplokken, regen of niet! 😉 Een mooie Uil, zegt ze! Is dat een klein hondje, vrouwtje, Uil??

Nee, Kita, een vogel!

Mag ik dat plikplokplaatje zien? 🙂