Mijn oren flapperen de hele tijd! We zijn op weg naar de speelwei, maar er is veel wind, heel veel wind. Ik voel het: seffens waaien mijn oren van mijn kop!

Er zijn weer veel vriendjes op de wei! Nu de werkmannen de andere wei afbreken, hebben die vriendjes geen plaats meer om te spelen. Erg, hé! Maar het is wel leuk dat ze nu ook bij ons komen spelen! Ik ken al veel nieuwe vriendjes: Dinah, een witte herder en Ricco, een huski! En dan is er Kasper, de border collie. Hij speelde vorige zondag met mijn opa Lennox! En gisteren was er ook Gust: dat is een bruine hond. Oh ja, en jagende Misha mag ik niet vergeten!

Alle vriendjes lopen en hollen en spelen wild. Dat komt zeker door de wind. Met te veel en te wild, dat vind ik niet leuk, dan loop ik maar een beetje opzij! 😦
Spikkel en haar baasje doen een beetje gek vandaag! Zeker die wind! Het vrouwtje plikplokt het! Kan ik het laten zien aan iedereen, dat mag van het Spikkel-baasje!

Kijk nu! Ja, ik weet het wel: ik mag geen lege flessen pikken om mee te spelen. Dat doe ik al een poosje niet meer. Maar zie nu! Als de wind die fles naar mij brengt… ? … Dan mogen Sammy en ik er toch wel mee spelen? Ah ja! Leuk! Zo leuk, dat is lang geleden! 🙂

Aan Kasper laat ik mijn boom zien, maar die vindt mijn boom niet interessant. Nu ja, is niet erg!

Oei, het vrouwtje roept in fluitjestaal. Snel, snel! Wat zeg je, vrouwtje? Naar huis want het is al laat en het vrouwtje moet nog vertrekken met de boekentas? Hier ben ik toch?!!! 😉

Flinke Kita! Flinke meid! 🙂