Het doosje in de zak van het vrouwtje maakt muziek. Ze neemt het en begint erin te praten… ze luistert ook. Ze schrikt een beetje. Wat zegt ze: arm gebroken? Wat is dat? Wat hoor ik nog? Voetbal? Kantine?
Het wordt al te gek! Vrijdagavond en gareeltje aan. Niet naar de wei? Neen, dus. Want de vedette speelt vanavond voetbal. Bij een nieuwe ploeg. Kan niet gemist worden.
We zijn er. Kijk, daar komt zus van ’t vrouwtje ook en bijna-zus van zus van ’t vrouwtje! Iedereen is er weer! Joepie, veel knuffelen. Er is iets mis, ik mag niet knuffelen met zus van ’t vrouwtje vandaag. Haar rechtervoorpootje zit in een wit stijf spul. Oeioei, ze kijkt pijnlijk en sip, zus van ’t vrouwtje! Gisteren gevallen?
Is ze in de boom geklommen, vrouwtje en gevallen?
Neen, Kita, ze is van de trap gevallen en ze heeft een gebroken arm. Zit nu maar stil jij!
Absoluut, ik ga mooi liggen! Oh, ik krijg een kauwbeentje… leuk! Ik ga graag naar voetbal! Ook op vrijdagavond al kan ik dan niet naar de wei! 😉
-
- Zus van ’t vrouwtje met een wit voorpootje! 😉
-
- Een kauwbeentje! 😉
-
- Lekker kauwen! Neen, niet op de leiband, op mijn beentje, dat is lekkerder!
Hey Kita, al goed dat de zus van ’t vrouwtje heel lang op haar achterpootjes kan wandelen hé.. 🙂
Dikke knuffel, Shasta en Goofy.
Ja, gelukkig maar! Alle mensen lopen op hun achterpootjes, hé slimmekes! 😉 Pootje en likje van KIta!