Helemaal alleen in de wei! Nu ja, het vrouwtje wandelt hier ook ergens natuurlijk! Vanuit ‘mijn’ boom kan ik alles goed zien, een echte uitkijkpost. Is wel een beetje glad, zo nat, maar ik geraak toch hoog genoeg om alles te zien!

Zie daar! Wie komt daar in de wei? Catou en Jack en… toch maar eens goed kijken… ja, hop naar beneden! Daar is Dixie! Dixie!… D.i.x.i.e…! Hier ben ik! Zullen we een beetje lopen en spelen?

Oei, Dixie wil eerst wat snuffelen, het is lang geleden dat die nog hier kwam. Even wachten dan maar en wat met Jack spelen? Ha, daar is Dixie!
Dan kunnen we lopen en spelen. Dixie is sneller moe dan ik… beetje ouder dan ik ook! 😦

Is het nu al tijd om te vertrekken? Dan zit ik flink naast Dixie op de eerste rij: ik krijg immers een snoepje, ook al moet ik nog niet aangelijnd worden!
Wat zegt het vrouwtje nu? Ben ik maar een kleine pruts tussen die drie grote honden? Zeg eens, hé, vrouwtje: ik ben een airedale: the king of the terriërs! En toch moet ze die king-pruts plikplokken, zegt ze! 😉

Dag Dixie, tot volgende keer! Je weet het toch nog, hé? In november logeren we samen bij de lieve logées-mevrouw… dan zullen we nogal kunnen spelen, hé? 🙂