Wat? Gauw naar de keuken hollen. Ik denk dat ik het niet goed hoorde, was met een kartonnetje aan ’t spelen. Zegt ze het nog eens? Hoorde ik daar: korst? Broodkorst? Een hele?

Kita, zit! Kijk eens!

Waf!Woef! Waf! Ik zit al. Waf!

Stil, niet blaffen of je krijgt niks!

’t Vrouwtje praat wel de hele tijd tegen mij maar ik mag niks zeggen. Seffens zegt ze weer: denkaandeburen. Wat dat is weet ik niet. Foert, die korst wil ik nu toch wel! Wafwafwaf!

Kita, stil! Denk aan de buren!

Lap, daar heb je het weer! Krijg ik nu niks of wat?

Kita, zit! Liggen! Pootje!

Amaaai, weer braaf dat hele circus afwerken! YES! Daar is de hele korst en niet een klein stukje zoals anders! Direct wegwezen naar mijn lievelingsplekje en heerlijk smullen! Tot het laatste kruimeltje alles opruimen dan is het vrouwtje blij.