Komaan, vrouwtje, we vertrekken. Je hebt het gisteren toch ook gehoord? Dixie is op vakantie bij de logeermevrouw en ze komen naar de wei! En Dixie heeft nu een baby-huisgenootje: Eva! Eva is ook een Riesenschnauzer. Dat is toch een goede reden om te haasten! Ik weet het wel: mijn vrouwtje is verzot op airedales, maar ze heeft ook een grote boon voor zwarte Riesenschnauzers. Baasje ook trouwens. En ik? Ha, ik ben goeie vriendinnetjes met Dixie! Komaan, vlug!

Kita, niet trekken aan die leiband! Of we wandelen gewoon voorbij de wei, Dixie of geen Dixie!

Aaaai, niet te snel willen zijn. Ik ken mijn koppige vrouwtje, ze gaat echt voorbij de poort en we zullen snel thuis zijn. 😦 Rustig meehuppelen dus. Alvast plasje doen! We zijn er! Jaja, we gaan binnen. Gelukt! 🙂

Kita, zit! En vrij!

Dixie! Dixie! Dixie!! Hier ben ik! Smak, smak, smak. Lang geleden, hé? En waar is nu je kleine zus? Ha, daar! Oh, wat een dotje! Ze is al groot! Wat zeg je? 4,5 maand? Een peuterpup dus! Druk? Ja, dat begrijp ik wel… Mijn opa Lennox zou al zuchten, denk ik. Ja, opa komt seffens ook, met het baasje.
Weet je al dat we weer samen bij de logeermevrouw op vakantie zijn in november? Leuk, hé? Maar naar ’t schijnt duurt het nog lang voor het november is! Eerst nog zomer of zoiets, zegt mijn vrouwtje!

Kom Eva, dan hollen we wat… en snuffelen! 😉 En daar is mijn opa Lennox, we zullen hem eens dag zeggen! 🙂 Zie je wel! Opa Lennox doet het weer: alle hondjes willen een beetje met hem wandelen om zijn wijze raad te horen! 😉 Maar hij is MIJN opa! 🙂