Sinds het 2013 is en de wereld nog steeds niet weg gegaan is, heeft het vrouwtje iets nieuws! Een kookpot met een hoed op. Een a-i of zoiets!

Hahahahaha! Kita, een tajine!

Oké, oké! Dus, in die kookpot met de rare hoed, de a-i, moet dus allerlei lekkers! Het vrouwtje houdt niet zo van koken en maakt graag gerechten die zichzelf klaarmaken. Zoiets zegt ze altijd… 😉 Ik ben daar wel voor, want dan mag ik helpen om alles in de pot te doen. Vandaag komt opa Lennox ook helpen. Ik heb het hem gezegd dat er te helpen valt. En hij is een snoeper, dus hij komt!
Het vrouwtje legt alles klaar: de overschot van de kerstkapoen uit die heel koude kast in de kelder, de knollen die moeten geschild worden, de oranje stokken, de droge pruimen, de rozijnen, de kruiden, de vierkante bolletjes groenten, ajuinen en twee teentjes (niet de mijne! 🙂 ).

We moeten liggen, dat weten we: dan smullen we een schijfje patat en een schijfje oranje stok en een rozijntje lusten we ook. Is dat alles? 😦  Ik wil het wel allemaal goed zien, opa Lennox is al weg. Vrouwtje, dit gaat Féline ook heel lekker vinden! Je tokkelt toch wel naar mijn zus, hé? Straks? En plikplok veel plaatjes, dan kan haar vrouwtje zien hoe het moet!
Oké, alles zit in de pot. Daar moet nu water bij, alles moet in het water staan, ik zie het wel! Grote zee in de a-i-pot met hoed. En nu? Nu maakt het eten zichzelf gaar!

En ik? Ik ga rusten, ik ben er moe van! De “kapoen à la Patricia bib”, onder de hoed, moet het nu maar zelf doen! 😉 Ik help niet meer, het vrouwtje ook niet… 😉