Het vrouwtje zit aan het tokkelding… ah nee, dat is waar: ik leerde vandaag een nieuw woord: computer! Dat tokkelding en die rechthoek waarop allerlei beweegt is een computer! Zoals een pakje papier een boek is. Die mensentaal toch!
Dus het vrouwtje zit te tokkelen! Er flitsen veel plaatjes en hondjes voorbij en het vrouwtje moet erg lachen! Zegt af en toe mijn naam! Ze heeft een goed idee, hoor ik!
Kom, Kita, kom uit je bench! We gaan foto’s maken!
Ja, ik wil wel uit mijn bench, daar niet van! Weeral plikplokken?
Ja, Kita, volg. Een heuse juni-fotoshoot!
Ha, gaan we naar een nieuw vriendje? Die heeft dan wel een lange naam! Naar beneden in elk geval!
Mag ik op de vensterbank springen? Leuk! En nu in de mand zitten? Het zijn wel gemakkelijke oefeningen vandaag, hé vrouwtje? En nu naar de auto? Ah, dat komt ze ook nog te kort? Wat zegt ze? Nog éne op het gras? Oké! Is het nu al gedaan?
Ik begon het net leuk te vinden! Zeker de snoepjes die ik krijg als ik zo mooi stilzit als ze plikplokt! 🙂
Ha, Kita, nog eentje dan, bij mijn mooie boompje! 🙂
- Kleine ik… en grote hond!
- Ik en een iets grotere hond…
- Mag op de vensterbank om buiten te kijken…
- Ha, mag op de vensterbank…
- Volle galop…
- Nog steeds in galop… gekke ik!
- Ik poseer braaf.
- Poseer weer!
- Kleine hond in grote auto.
- Grote hond op kleine achterbank!
- Ik doe guitig…
- Ik grijns naar het vrouwtje.
- Ha, bal gevonden…
- Ik vind nog steeds elke verdwaalde bal en nog veel meer…
- Ik ben toch braaf waar ik zijn moet? 🙂
- Ik weet al heel goed waar ik zijn moet als ik er zin in heb!
- Gitte en ik… in volle actie
- Gitte en ik: wie komt er nu aan?



















Oh, die snoet! Soms om op te eten, soms om naar de maan te sturen en soms om te gieren van het lachen! Dat gegrijns soms, als ze koppig is… Man, man, man!… Het si zo’n schatje, woensdag gaat ze naar de kapper! 😉
Tof idee! Kita is veel groter geworden of de achtergrond veel kleiner: de auto, haar mandje, de weide,…. Maar..die lieve, ondeugende snoet heeft ze behouden!