Als ik braaf ben en het vrouwtje heeft na het eten tijd… als ze dus niet moet gaan tokkelen, hihi… wel dan mag ik soms op haar schoot ‘klimmen’. Dat is niet dikwijls… minder dan ik wel zou willen. 😦
Dan schuift ze haar stoel ver achteruit, van de tafel weg – jammer dan kan ik er niet aan snuffelen… 😉

En dan? Dan mag ik met mijn voorpoten op haar knieën springen. Ja, mijn achterpootjes moeten op de grond blijven… ik ben veel te groot nu om helemaal op schoot te springen.

Natuurlijk geef ik dan veel kusjes aan het vrouwtje en ik leg ook mijn kopje op haar schouder.
Gisteren plikplokte het vrouwtje! Wat een gedoe! 🙂

Altijd jammer als het geknuffel – veel te snel –  stopt!

Kita, gedaan! Terug op de pootjes!

Voilà, daar heb je het al! Wat zeg ik nu net? 😉