Mag vandaag weer mee naar linkeroever… goed nieuws! Onder de tafel liggen in het restaurant, nu ja, ik ben best braaf met zo’n kauwbeentje en ik doe een flink dutje. Seffens gaan we dan toch weer buiten!
Wat is toch al dat gekriebel en gekraak onder onze poten? Efkes dollen, al dat opfladderend bruin-geel-rood gedoe… En nu valt het nog uit de lucht ook. Wel sapristie, die bomen verliezen hun pels!
Oeioei, daar komt stofzuigen van!… Tiens, neen, vrouwtje gaat rustig op de bank zitten…
Kijk dan toch! Zie je het niet? Het ligt hier vol van dat spul, hier… vlak bij mijn poten!!!
Kijk toch eens hoe schattig! Onze airedale heeft een beetje dezelfde herfstkleuren als de afgevallen bladeren…


Pingback: Hihihi, me and… matching colours, everywhere! | Every day an airedale: Kita
Heb je al eens overwogen om hondenfluisteraar te worden zoals jij je kan inleven in de belevingswereld van de viervoeters?
Misschien is Kita de mensenfluisteraar? 🙂